Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej., w kontekście uzyskiwania informacji publicznej przetworzonej, obowiązek wykazania szczególnego interesu publicznego spoczywa na wnioskodawcy, a brak wskazania przez niego istotności tej informacji dla interesu publicznego może skutkować odmową udostępnienia żądanej informacji.
W przypadku zastosowania środków przewidzianych w art. 149 § 2 p.p.s.a., sąd administracyjny powinien szczegółowo uzasadnić przyczyny zastosowania lub odmowy zastosowania tych środków, w tym wysokość nałożonej grzywny lub przyznanej sumy pieniężnej, w kontekście okoliczności konkretnej sprawy.
Do prawidłowej kwalifikacji obiektów jako budowli w rozumieniu prawa podatkowego niezbędne jest spełnienie kryterium obiektu budowlanego zgodnie z definicją ustawy prawo budowlane. Nie można dokonywać tej kwalifikacji jedynie na podstawie załącznika do ustawy prawo budowlane, ani zakładać spełnienia tych cech na podstawie danego rodzaju budowli.
Przez zwrot legislacyjny "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" należy rozumieć okoliczność faktyczną polegającą na rzeczywistym/fizycznym wykorzystywaniu (zajęciu) całości albo określonej części budynku mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej, tj. prowadzeniu w tej części budynku działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. Za zajęte na prowadzenie
Części budynku mieszkalnego, w tym domu studenta, wykorzystywane do czasowego zakwaterowania, nie służące trwałemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz najem krótkoterminowy zbliżony do świadczenia usług hotelarskich, powinny być uznane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W takim przypadku stosuje się stawkę opodatkowania przewidzianą w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy
Z brzmienia art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym wynika wprost, że przesłanką powstania i realizacji subsydiarnego obowiązku podatkowego jest uprzedni brak uiszczenia podatku (niewykazanie tego faktu w toku postępowania) od wyrobów akcyzowych. W tym sensie podatek pozostaje cały czas nieuregulowany, nawet jeżeli wiadomo, kto powinien był to uczynić.