Sprostowanie oczywistej omyłki w decyzji organu podatkowego, zgodnie z art. 215 § 1 ordynacji podatkowej nie prowadzi do zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia i może być dokonane nawet po wniesieniu zażalenia na to postanowienie, nie naruszając zasady dwuinstancyjności postępowania oraz nie wpływając na tok postępowania instancyjnego.

Od zawodowego pełnomocnika, między innymi w osobie radcy prawnego, należy wymagać dalej idących aktów staranności niż od innych osób. W jego przypadku sam fakt niedyspozycji zdrowotnej nie może być okolicznością, która z góry wyklucza przyjęcie zawinienia, w zakresie uchybienia terminowi do dokonania czynności procesowej.