Orzeczenia
Suma pieniężna przyznawana na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w przypadku uwzględnienia skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania stanowi odrębną instytucję prawną od odszkodowania i zadośćuczynienia przewidzianych w Kodeksie cywilnym, pełniąc funkcję kompensacyjną za dolegliwości i niedogodności związane z przewlekłym prowadzeniem postępowania.
Przyznanie przez sąd administracyjny sumy pieniężnej na rzecz skarżącego w przypadku stwierdzenia przewlekłości postępowania ma charakter quasi odszkodowawczy i jest środkiem rekompensującym nieuzasadnione oczekiwanie na zakończenie postępowania, przy czym wysokość sumy pieniężnej powinna być adekwatna do oceny przewlekłości postępowania jako zaistniałej z rażącym naruszeniem prawa.
1. Choć wskazania co do dalszego postępowania zawarte w wyroku sądu mogą wywoływać wątpliwości co do kierunku dalszych działań organu podatkowego, nie wpływa to na prawidłowość samego rozstrzygnięcia sądu. 2. Błędne uzasadnienie nie jest podstawą do uchylenia wyroku, jeśli decyzja sądu jest zgodna z prawem.
Przy decyzjach dotyczących przyznawania zasiłku celowego zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, organy pomocy społecznej korzystają z zasady uznania administracyjnego, uwzględniając zarówno interes publiczny, jak i słuszny interes osoby ubiegającej się o pomoc społeczną. Pomoc społeczna ma charakter subsydiarny i nie ma na celu stałego zapewnienia środków utrzymania, lecz zaspokojenie
Zgodnie z art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, okres 6 lat dotyczy czasu, w którym student spełnia przesłanki uzyskania świadczeń, a nie jedynie posiadania statusu studenta, co oznacza, że 6-letni okres upływa tylko wtedy, gdy student ubiega się o konkretne świadczenia i pobiera je na podstawie spełnienia określonych kryteriów, niezależnie od liczby kierunków studiów czy
W świetle art. 69 ust. 1 ustawy o służbie więziennej, decyzje dotyczące przeniesienia funkcjonariusza z urzędu do pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej podlegają kontroli sądowej, natomiast organ administracji publicznej ma obowiązek wykazać, że za przeniesieniem przemawia ważny interes służby.
Obowiązek gromadzenia i uzupełniania materiału dowodowego spoczywa na organach podatkowych jedynie do momentu uzyskania pewności w zakresie stanu faktycznego sprawy tj. stwierdzenia, że stan ten podpada pod hipotezę określonej normy prawnej.
Sprzedaż udziałów w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli transakcja nie ma charakteru działalności gospodarczej prowadzonej w celu osiągnięcia zysku na zasadach zbliżonych do podmiotów profesjonalnie zarządzających i obracających nieruchomościami.
Zawarcie umowy najmu lokalu jest poprzedzone zakwalifikowaniem i umieszczeniem danej osoby na liście oczekujących na najem z mieszkaniowego zasobu gminy, co jest aktem z zakresu administracji publicznej, a nie aktem prawa publicznego. Wniesienie skargi przeciwko takiej uchwale podlega kontroli sądu administracyjnego.
Osoba małoletnia, reprezentowana przez rodzica jako swojego przedstawiciela ustawowego, może być podmiotem obowiązków w zakresie prawa cywilnego, w tym podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn. Czynności prawne określone w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dokonane przez przedstawiciela w granicach umocowania pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla
Termin określony w art. 423 ust. 2 p.w. jest terminem prawa materialnego, gdyż po jego upływie następuje ukształtowanie praw lub obowiązków jednostki w ramach administracyjnoprawnego stosunku materialnego. Jego upływ powoduje trwałą niemożność podjęcia przez organ czynności z terminem powiązanym. W żadnych okolicznościach nie można terminu ani przywrócić, ani przedłużyć jego trwania.
Organy architektoniczno-budowlane mają prawo i obowiązek do weryfikacji prawidłowości kwalifikacji inwestycji zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego, dokonanej przez autora projektu budowlanego, sprawdzania zgodności planowanego obiektu z ustawowym określeniem budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, niezależnie od odpowiedzialności
Zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., organ administracji publicznej ma prawo do zawieszenia postępowania z urzędu, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależny od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Innym organem może być także ten sam organ, który prowadzi postępowanie, jeżeli na podstawie przepisów prawa jest wyposażony w kompetencje do załatwienia w ramach
Prawo do obrony jest fundamentalną zasadą Unii Europejskiej i musi być respektowane przez organy administracyjne państw członkowskich w kontekście decyzji niekorzystnych dla podmiotów. W przypadku, gdy decyzje organów podatkowych opierają się na dowodach z innych postępowań, podatnicy mają prawo do ich przeglądu, chyba że cel interesu ogólnego uzasadnia ograniczenie dostępu. Jednakże, prawo do obrony
Odmowa wszczęcia postępowania administracyjnego w oparciu o art. 61a § 1 kodeksu postepowania administracyjnego ma na celu zapobieganie niepotrzebnemu prowadzeniu postępowań w sytuacjach, gdzie istnieje oczywista przeszkoda do ich wszczęcia, jak na przykład wniesienie żądania w sprawie już rozstrzygniętej ostatecznie (res iudicata).
Zasadniczą przesłanką nałożenia kary porządkowej jest bezzasadność odmowy dokonania konkretnej czynności procesowej przez stronę. W postępowaniu dotyczącym nałożenia kary porządkowej na podstawie art. 262 § 1 pkt 2a ordynacji podatkowej na adresacie wezwania spoczywa obowiązek przedstawienia powodów odmowy okazania czy przedstawienia dokumentów. Do organów należy ocena podanego powodu pod względem
1. Organ interpretacyjny nie narusza prawa, rozszerzając stan faktyczny sprawy o okoliczności niepodane w opisie stanu faktycznego oraz jego uzupełnieniu, jeśli te elementy zostały podane przez skarżącą we wniosku o interpretacje. Niepodzielenie interpretacji przedstawionych faktów przez organ interpretacyjny nie równa się zmianie tych faktów, bądź rozszerzeniu podstawy faktycznej oceny. Organ interpretacyjny
W sytuacji, gdy organ podatkowy decyduje o przedłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku VAT, musi opierać swoją decyzję na konkretach. Oznacza to, że musi wskazać konkretny powód przedłużenia terminu zwrotu z uwzględnieniem przesłanek wynikających z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT oraz przedstawić stronie istniejące w tej kwestii wątpliwości. Ogólne, niekonkretyzowane przesłanki nie są wystarczającym uzasadnieniem
W przypadku krótkiej sprzedaży akcji, dochód podlega rozpoznaniu i rozliczeniu na zasadach ogólnych jako dochód z kapitałów pieniężnych, jeżeli nie zostaną spełnione warunki określone w art. 24 ust. 13 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub określenia w umowie pożyczki terminu ich zwrotu.
W przypadku inwestycji, która znacząco odbiega od zgłoszenia budowlanego pod względem charakteru i funkcji obiektu oraz wprowadza istotne zmiany w konstrukcji budynku, organy nadzoru budowlanego mają obowiązek ocenić ją jako samowolę budowlaną podlegającą legalizacji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 48 prawa budowlanego, nawet jeśli pierwotne zgłoszenie pozostało formalnie nienaruszone.
Kierownik jednostki samorządowej musi być wysłuchany przez organ, który ma zamiar go zwolnić. Jeżeli nie będzie miał możliwości przedstawienia swoich argumentów, uchwała zarządu jednostki w kwestii jego zwolnienia będzie nieważna.
Zgodnie z art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym radni samorządu gminnego są zobowiązani do powstrzymania się od angażowania w prywatną działalność gospodarczą, jeżeli wiązałoby się to z wykorzystaniem majątku gminy, w której uzyskali swoje stanowisko. Nie mogą oni również pełnić funkcji zarządczych ani reprezentować takiej działalności jako jej pełnomocnicy. Złamanie tej zasady może skutkować
Procedura pozbawienia drogi publicznej jej dotychczasowej kategorii wymaga jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii, co wynika z reguły tożsamości opisanej w art. 10 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, z wyjątkiem sytuacji wyłączenia drogi z użytkowania. W tym przypadku podjęcie uchwały o pozbawieniu drogi jej dotychczasowej kategorii powinno zostać poprzedzone wyłączeniem tej drogi z