Zasiłek celowy z pomocy społecznej ustalany jest z uwzględnieniem sytuacji życiowej beneficjenta oraz ograniczonych możliwości finansowych organu pomocowego, a jego wysokość powinna odpowiadać wyznaczonym celom pomocy społecznej, nie zaś pełnić funkcję pełnego zaspokajania wszystkich zgłoszonych potrzeb.

Przy ustalaniu wysokości zasiłku celowego na zakup żywności, organ pomocy społecznej jest upoważniony do wykorzystania uznania administracyjnego, które musi uwzględniać nie tylko sytuację życiową i materialną osoby ubiegającej się o przyznanie zasiłku, ale także ograniczone środki finansowe organu, z zastrzeżeniem zachowania przez decyzję jej celu oraz zasad prawa.

Organ pomocowy działający w ramach ustawy o pomocy społecznej i odpowiednich uchwał samorządowych jest uprawniony do określania wysokości zasiłków celowych w granicach dostępnych środków finansowych, biorąc pod uwagę zarówno potrzeby beneficjenta, jak i konieczność wyważonego rozdzielania środków pomiędzy wszystkich uprawnionych.

W ramach uznania administracyjnego organ pomocy społecznej ma obowiązek rozważenia potrzeb beneficjenta oraz ograniczonych możliwości finansowych i może ustalić wysokość zasiłku celowego w sposób niepokrywający w całości zgłaszanych potrzeb, jeśli postępuje zgodnie z zasadami prawa materialnego i regulacjami lokalnego programu wspierającego dożywianie.