Stroną w postępowaniu, zgodnie z art. 28 k.p.a., jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Pojęcie strony może być wyprowadzone tylko z konkretnej normy prawnej, która może stanowić podstawę do sformułowania interesu lub obowiązku. Interes prawny w postępowaniu administracyjnym wymaga istnienia
Możliwe jest badanie, w postępowaniu nadzorczym, czy wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę nie odbyło się z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. W ramach tego badania należy uwzględniać ustalenia planu miejscowego obowiązujące w dacie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.
Decyzje dotyczące warunków zabudowy dla inwestycji związanych z instalacjami odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 500 kW nie muszą być oparte na miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o ile spełnione są ogólne przesłanki prawa materialnego.
Uregulowane w art. 88 ust. 1 ustawy o Policji, uprawnienie funkcjonariusza do lokalu mieszkalnego nie ma charakteru przywileju, lecz jego zadaniem jest zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych policjanta tak aby ten jak najlepiej i jak najszybciej wykonywał obowiązki służbowe. Dlatego też policjantowi nie przysługuje prawo do jakiegokolwiek lokalu mieszkalnego, lecz tylko takiego, który znajduje się w
1. W kontekście podatku od spadków i darowizn, definicja długu powinna być interpretowana zgodnie z przepisami prawa cywilnego. Długiem są wszystkie zobowiązania majątkowe zmarłego, które przechodzą na spadkobierców po jego śmierci. 2. W przypadku konfuzji, sytuacji w której dług i wierzytelność łączą się w jednej osobie, sądy administracyjne interpretują ją jako neutralną podatkowo. Przyjęcie wierzytelności
1. wykładnia przepisów art. 1351 ust. 1 i art. I35e ust.l ustawy o Policji prowadzi do wniosku, iż organ pierwszej instancji - przełożony dyscyplinarny jest zobligowany do wskazania zgodnie z art. 135j ust. 2 pkt 6 ustawy o Policji stanu faktycznego, który przyjął za podstawę swojego orzeczenia; 2. konieczność jednoznacznego wskazania stanu faktycznego przez organ pierwszej instancji jest warunkiem