"Właściwy czas" do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, w rozumieniu art. 116 § 1 o.p. nie może być wcześniejszy niż upływ terminu z art. 21 u.p.u.n., ale może być późniejszy.

Nierealizowane, to jest nieskonkretyzowane podmiotowo i przedmiotowo ustawowe prawo do zachowku nie stanowi podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem od spadków długu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.).

Z treści art. 233 O.p. można wyprowadzić dwa możliwe rozwiązania. Po pierwsze, że decyzja jest rzeczywiście skierowana do podmiotu, który nie jest stroną postępowania. Wówczas, zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) organ odwoławczy powinien uchylić decyzje organu pierwszej instancji w całości i umorzyć postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak organ odwoławczy dostrzega, że postępowanie zostało przeprowadzone

Nierealizowane, to jest nieskonkretyzowane podmiotowo i przedmiotowo ustawowe prawo do zachowku nie stanowi podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem od spadków długu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.).

Z art. 116 § 1 pkt 2 O.p. wynika jasno, że mienie na które powołuje się członek zarządu musi być nie tylko realne (faktycznie istnieć w toku postępowania w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu), ale i nadawać się do efektywnej egzekucji.

Organ podatkowy nie może skutecznie powoływać się na to, że przedawnienie nie nastąpiło z powodu wszczęcia postępowania karnego skarbowego.

Organy interpretacyjne nie mogą odmawiać wydania interpretacji podatkowych przez wymaganie od podatników rozstrzygnięcia kwestii kluczowych dla zasadności pytania interpretacyjnego; narzędzia prawne, takie jak wezwanie do uzupełnienia braków we wniosku, nie mogą służyć przerzuceniu na podatnika obowiązku dokonywania czynności, do których organ jest zobowiązany.