Pobyt w placówce opiekuńczo-leczniczej nie ma charakteru zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 611 ze zm.), co oznacza, iż miejsce to nie może być uznane za miejsce pobytu stałego w znaczeniu przyjętym w art. 25 k.c.

W kontekście prawa do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, spełnienie przesłanki wychowania dziecka, wynikającej z art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 2 pkt 9 ustawy, można uznać wówczas, gdy dziecko jest na tyle rozwinięte i ukształtowane, że może w miarę samodzielnie funkcjonować w bieżącym życiu, w grupie społecznej, w społeczeństwie. Brak określenia czasowego w przepisach ustawy oznacza, że nie