Decyzja o przyznaniu zasiłku stałego nie jest decyzją uznaniową i to zarówno co do faktu jego przyznania, jak i co do jego wysokości. Właściwy organ administracji publicznej nie posiada żadnej swobody w zakresie przyznania tego rodzaju świadczenia, gdyż jego uzyskanie uzależnione jest jedynie od spełnienia przez osobę samotnie gospodarującą lub osobę pozostającą w rodzinie wszystkich warunków wynikających

Aby można było mówić o opiece, o której mowa w art. 17 ust. 1 u.ś.r., musi ona być "stała" lub "długoterminowa". Określenia "stała" lub "długoterminowa" wskazują na to, że nie może to być opieka świadczona niecodziennie, a nawet jeżeli codziennie, to tylko przez część doby. Przepis art. 17 ust. 1 ustawy należy wobec tego stosować wyłącznie do takich stanów faktycznych, w których zakres opieki wyklucza

Jeżeli kompetencja do stanowienia przepisów porządkowych, która - co do zasady - należy do rady gminy (art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), została przyznana organowi wykonawczemu gminy wyłącznie w „przypadku niecierpiącym zwłoki” (art. 41 ust. 2 tej ustawy) to przypadkiem takim może być tylko stan bezpośredniego zagrożenia