1. Nie ma podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej żołnierzy realizujących cele preferowane podatkowo, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., w ramach jednostki wojskowej stanowiącej element Sił Zbrojnych RP od żołnierzy wykonujących te same zadania w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych NATO. Stosowanie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f. nie może być zawężane

Brak jest podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej żołnierzy realizujących cele preferowane podatkowo, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., w ramach jednostki wojskowej stanowiącej element Sił Zbrojnych RP od żołnierzy wykonujących te same zadania w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych NATO. Stosowanie tego przepisu nie może być więc zawężane tylko do jednostki wojskowej

Ciągły, powtarzalny, profesjonalny i nastawiony na zysk obrót nieruchomościami to działalność gospodarcza, a nie zarządzanie majątkiem prywatnym.

Zasada, że adresatem decyzji, o których mowa w art. 52 Prawa budowlanego w pierwszej kolejności powinien być inwestor, jest słuszna ale tylko w tych przypadkach, kiedy ów inwestor jest jednocześnie właścicielem nieruchomości.

Sformułowanie "nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych", użyte w art. 4 ust. 5 u.p.o.l. dotyczy wszystkich przypadków, niezależnie od tego, z jakich przyczyn nie ma miejsca fakt dokonywania tych odpisów. Sytuacja opisana w tym przepisie może mieć jednak miejsce również wtedy, gdy podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych, ale brak jest tożsamości między środkami trwałymi stanowiącymi przedmiot opodatkowania