Skoro moc wiążąca orzeczenia, określona w przepisie art. 170 p.p.s.a., w odniesieniu do sądów i organów podatkowych oznacza, że muszą one przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu, to w konsekwencji w kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się dane zagadnienie, nie może być już ono ponownie badane.

W ramach postępowania egzekucyjnego nie mogą być kontrolowane kwestie rozstrzygnięte w odrębnym postępowaniu administracyjnym. Nie każde nieistnienie obowiązku i nie każdy przypadek braku jego wymagalności musi prowadzić do weryfikacji decyzji określających obowiązki poddane egzekucji. W większości przypadków wystarczy bowiem czynność materialno-techniczna, której realizacja pozwala na ustalenie, czy

Dodatnia wartość firmy (goodwill) nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Organy podatkowe mają nie tylko prawo, lecz obowiązek odmówić zastosowania przepisów uchwał rad gmin podejmowanych na podstawie art. 7 ust. 3 u.p.o.l., kreujących zwolnienia od podatku od nieruchomości w stosunku do podatnika prowadzącego działalność w strefie ekonomicznej i oprzeć swoje rozstrzygnięcie na przepisach ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

1. Art. 2 pkt 1 u.i.e.w. uzupełnia katalog budowli wyszczególnionych w art. 3 pkt 3 u.p.b. Podstawowe znaczenie dla oceny prawidłowości zawartego w art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. odesłania ma użyty w art. 2 pkt 1 u.i.e.w. zwrot legislacyjny "w rozumieniu przepisów prawa budowlanego". Skoro nakreślona w art. 2 pkt 1 u.i.e.w. definicja elektrowni wiatrowych została skonstruowana na potrzeby "przepisów