Warunkiem niepobierania podatku opłacanego w formie karty podatkowej jest obowiązek zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym roku podatkowym i to w ściśle określonych terminach dotyczących tak jej rozpoczęcia jak i zakończenia, co wynika z art. 34 ust. 1 u.z.p.d.o.f. Dla zaistnienia przerwy istotne jest zatem zachowanie obydwu terminów, w tym przede wszystkim rozpoczęcia

Skoro zmian ustawowych przywracających stan zgodności z Konstytucją RP w instytucji opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych dokonano od dnia 1 stycznia 2016 r., to po tej dacie, brak jest prawnych podstaw do wznawiania postępowań podatkowych w powyższym zakresie.

Przesłanki z art. 239b § 2 O.p. nie można odczytywać w oderwaniu od treści normatywnej art. 239b § 1 O.p. W związku z tym, jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239 § 1 pkt 4 O.p.), to uprawdopodobnienie przesłanki przewidzianej w art. 239b § 2 O.p. polega na wykazaniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że

1. Choć art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. zawiera otwarty katalog przychodów podatkowych, to jednak okoliczność ta sama w sobie nie jest wystarczająca, aby każde świadczenie otrzymane przez podatnika kwalifikować jako przychód. Tak jest między innymi w przypadku instytucji datio in solutum, która nie jest odrębnym typem umowy zobowiązaniowej a jedynie surogatem wykonania zobowiązania. Przez świadczenie zamienne

Doprecyzowania pojęcia budowli trzeba szukać w innych ustawach, w tym w ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Nie ma przy tym znaczenia, że nie jest ona częścią prawa budowlanego. Istotna jest definicja elektrowni wiatrowej, którą ustawa ta zawiera i która uzupełnia katalog budowli wymienionych w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego.