W związku z brakiem naruszenia prawa materialnego zarzuconego w skardze kasacyjnej, nie można przypisać Sądowi pierwszej naruszenia prawa procesowego, które wskazano w skardze kasacyjnej, ponieważ wynik pozytywnej oceny Sądu zaskarżonych decyzji organów administracji nie mógł skutkować uchyleniem tych decyzji.

Wierzyciel podatkowy dochodzący należności wynikającej z ostatecznej decyzji deklaratoryjnej, nie jest zobowiązany do przesłania zobowiązanemu pisemnego upomnienia, o którym stanowi art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm.), jeżeli w tym ostatecznym orzeczeniu została określona wysokość należności, które będą dochodzone

Należy podkreślić, że wyrok sądu staje się prawomocny, jeżeli nie można wnieść co do niego środka odwoławczego lub innego środka zaskarżenia. W praktyce, prawomocność wiąże się z okolicznością, że od wyroku nie wniesiono apelacji w przepisanym prawem terminie lub na to orzeczenie w ogóle nie przysługuje środek zaskrzenia, a nie potwierdzenia tego faktu w formie prawem przewidzianym. Orzeczenie staje

Skoro art. 78 § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi lex specialis względem przepisu art. 78 § 3 pkt 1, zatem prawidłowa wykładnia systemowa prowadzi do konkluzji, że w przypadku nadpłaty powstałej wskutek uchylenia decyzji ostatecznej, którą ustalono zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, na podstawie przepisu ustawy podatkowej następnie uchylonego orzeczeniem