Organ podatkowy może odmówić wiarygodności dokumentowi urzędowemu jedynie w przypadku, gdy przeprowadzi postępowanie przeciwko jego autentyczności lub przeciwko zgodności z prawdą. Brak takiego postępowania i nieuznanie dokumentu urzędowego powoduje naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy. Dopiero jeżeli postępowanie przeciwko dokumentowi urzędowemu doprowadzi do obalenia

Teza od Redakcji

Funkcja uzasadnienia wyroku wyraża się i w tym, że jego adresatem, oprócz stron, jest także Naczelny Sąd Administracyjny. Tworzy to po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia w sytuacji, gdy strona postępowania zażąda, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej

Badając oświadczenia, organ podatkowy musi więc rozważać, jaki jest skutek konkretnego braku formalnego i dyskwalifikować tylko te oświadczenia, których braki skutkują niemożliwością identyfikacji nabywcy lub transakcji.

Z uwagi na zasadę prawdy obiektywnej oraz pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa nie należy dopuszczać do sytuacji, w której mogłyby występować wątpliwości co do bezstronności zainteresowania w rozstrzygnięciu sprawy zarówno pracowników organu administracji jak i samego organu orzekającego w konkretnej sprawie.

Terminy ustawowe wyznaczone dla stron nie mogą być przez organ prowadzący postępowanie ani skracane ani przedłużane. Zachowanie ustawowego terminu jest warunkiem skuteczności czynności procesowej dokonanej przez stronę. Uchybienie ustawowego terminu powoduje zatem bezskuteczność czynności procesowej dokonanej przez stronę. Od negatywnych skutków uchybienia terminu ustawowego strona może bronić się

W rezultacie, przyjmuje się, że pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmuje opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym. Oznacza to, że aby można było stwierdzić, iż postępowanie organu jest dotknięte przewlekłością jego prowadzenia Sąd dokonuje oceny czynności procesowych, analizy faktów i okoliczności zależnych od działania

Zarówno roboty budowlane polegające na remoncie istniejących obiektów budowlanych, jak i na odbudowie mają dwie wspólne cechy: prowadzą do odtworzenia stanu pierwotnego obiektu i są realizowane przy użyciu wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Jeżeli dorosły domownik nie odmawia przyjęcia przesyłki, to tym samym zobowiązuje się do doręczenia przesyłki adresatowi. Dla porządku wypada nadmienić, że analogiczne poglądy prezentowane były w orzecznictwie.

Za remont nie mogą zostać uznane roboty budowlane polegające na rozbiórce istniejącego obiektu budowlanego i budowie obiektu nowego, nawet jeśli budowa polega na odbudowie obiektu istniejącego z ewentualnym wykorzystaniem materiałów pozostałych po rozbiórce obiektu dotychczasowego. Aby można było mówić o remoncie obiektu budowlanego musi bowiem istnieć remontowany obiekt, dlatego też przy remoncie

Postępowanie kasacyjne powinno polegać na pogłębionej polemice z ustaleniami wojewódzkiego sądu administracyjnego. Sąd kasacyjny nie może w tym zakresie "wyręczać" profesjonalisty i samemu badać ewentualne uchybienia sądu I instancji, ponieważ w ten sposób podważono byłoby sens przymusu adwokacko-radcowskiego przy sporządzaniu i wnoszeniu skargi kasacyjnej.

Przez ograniczenie możliwości zagospodarowania działki sąsiedniej należy rozumieć także utrudnienia w korzystaniu z nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem. Tak przymiot strony właściciela nieruchomości sąsiedniej w stosunku do działki inwestora może wynikać również z ochrony przysługującemu mu prawa własności.

Zameldowanie jest tylko czynnością rejestracyjną potwierdzającą fakt przebywania danej osoby pod określonym adresem. Organy administracji publicznej rozpoznające niniejszą sprawę nie były uprawnione do rozstrzygania kwestii własności przedmiotowej nieruchomości.