Zarówno doktryna prawa administracyjnego procesowego, jak i orzecznictwo sądów administracyjnych jednoznacznie wskazują, że w przypadku współdziałania organów administracji publicznej dochodzi do dwóch lub więcej odrębnych postępowań administracyjnych, w których stosuje się odpowiednie przepisy postępowania administracyjnego zapewniające stronom korzystanie z instytucji ochrony ich praw.

W literaturze przedmiotu i orzecznictwie sądów administracyjnych jednomyślnie prezentowane jest stanowisko, że wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego jest dopuszczalne wyłącznie z powodu przeszkód o charakterze przedmiotowym i podmiotowym oczywistych, tj. takich, których wystąpienie jest możliwe do stwierdzenia po wstępnej analizie wniosku. Instytucja odmowy wszczęcia

W pojęciu oddziaływanie mieści się rzeczywisty wpływ, zarówno na korzystanie z innych nieruchomości, niekoniecznie graniczących z obszarem wyznaczonym pod inwestycję, jak i na wartości prawnie chronione, jak np. środowisko, zabytki czy funkcjonowanie obiektów użyteczności publicznej.

Podnieść należy, że ocena, czy w konkretnej sprawie zachodzi "szczególnie uzasadniony przypadek", o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. należy niewątpliwie do organu, który zamierza pozbawić nauczyciela dotychczasowej funkcji kierowniczej. Dysponuje on w tym zakresie pewną swobodą. Jednak sfera uznania kompetentnego organu, chociaż dość znaczna, nie jest nieograniczona, gdyż organ, korzystając

Dokumentacja planistyczna wskazuje, że zróżnicowany sposób zaplanowanego zagospodarowania poszczególnych nieruchomości podyktowany został ich położeniem względem przewidzianego do realizacji węzła komunikacyjnego. Dlatego zarzut skarżących co do naruszenia konstytucyjnej zasady równości wszystkich wobec prawa i niedyskryminacji sformułowany został niezasadnie.

Nie ma podstaw aby rozważań Trybunału Konstytucyjnego odnoszących się do obowiązku alimentacyjnego, powstałego na tle regulacji odnoszących się do świadczenia pielęgnacyjnego, nie uwzględniać w sprawach dotyczących specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Przyjmuje się, że w przypadku wydawania przez organ administracji publicznej decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności stan prawny nieruchomości powinien być bezsporny.

Przyjmuje się, że naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną w dwóch przypadkach: po pierwsze, jeżeli uzasadnienie orzeczenia wojewódzkiego sadu administracyjnego nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż o potrzebie skorzystania z możliwości wynikającej z art. 193 Konstytucji decydują rzeczywiste wątpliwości sądu, co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, a nie wątpliwości podnoszone przez strony czy praktyczna doniosłość rozważanego problemu.

Przyjmuje się, że zarzut jest dopuszczalny, gdy wyrok jest napisany w sposób, który uniemożliwia zrozumienie toku myślenia sądu, czy też argumentów, które sąd uznał za uzasadniające przyjęte rozstrzygnięcie. Taki wyrok uniemożliwia kontrolę instancyjną. Do sytuacji kiedy wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, należy zaliczyć tę, gdy to uzasadnienie

Wejście decyzji do obrotu prawnego nie jest bowiem uzależnione od prawidłowego – zgodnego z prawem – doręczenia, lecz od samego dokonania czynności doręczenia, która polega na uzewnętrznieniu woli organu wobec podmiotu usytuowanego poza organem administracji i to niekoniecznie nawet wobec jej adresata.

Jeżeli zakres materiałów uzyskanych od różnych stron lub organów przekracza ramy wspólnego dla nich stanu faktycznego, to organ podatkowy ma obowiązek, stosownie do art. 179 § 1 o.p., zachowania w tajemnicy danych, które nie są dla stron wspólne.

Podstawa wznowienia postępowania wymieniona w art. 240 § 1 pkt 8 O.p. dotyczy sytuacji, w której przepis stanowiący podstawę wydania decyzji okazał się niekonstytucyjny. Posłużenie się przez ustawodawcę zwrotem "została wydana na podstawie przepisu" nie pozostawia wątpliwości, że chodzi tu o przepisy stanowiące podstawę prawną decyzji, a więc takie, które kształtowały lub współkształtowały podjęte

Naczelny Sąd Administracyjny wskazywał, że postępowanie to ma zakres ograniczony, spełnia tylko pomocniczą rolę przy ustalaniu treści zaświadczenia, a jego przedmiotem są okoliczności wynikające z istniejących ewidencji, rejestrów i innych danych, czy też wyjaśnienie, czy dane te odnoszą się do osoby wnioskodawcy, faktów oraz stanu prawnego, którego poświadczenia domaga się zainteresowany, a także

Tym samym wskazywane w skardze kasacyjnej uchybienie, dotyczące redakcji uzasadnienia, nie mogło stanowić podstawy uwzględnienia skargi kasacyjnej. Dla uznania podstawy z art. 174 pkt 2 P.p.s.a. za usprawiedliwioną niezbędne jest wykazanie, że zarzucona wadliwość postępowania kształtowała lub współkształtowała treść orzeczenia.

Należy podkreślić, że rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej ma dotyczyć jej istoty, co pociąga z sobą konieczność rozpoznania jej i dokonania oceny we wszystkich zasadniczych jej aspektach. Obliguje to organy administracji do wnikliwego i wszechstronnego rozpatrzenia całego materiału dowodowego i wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu

Podsumowując stwierdzić należy, że przejściowy pobyt cudzoziemki na terytorium obcego państwa uwarunkowany zamiarem przebywania tam z małżonkiem będącym obywatelem polskim, nie uzasadnia przyjęcia, że deklarowany przez cudzoziemkę cel pobytu czasowego w Polsce jakim jest chęć przebywania z mężem nie będzie realizowany.