Naczelny Sąd Administracyjny nie bada całokształtu sprawy z punktu widzenia stanu prawnego, który legł u podstaw zaskarżonego orzeczenia. Ocenia jedynie zasadność przedstawionych w skardze kasacyjnej zarzutów. Zakres kontroli jest określony i ograniczony wskazanymi w skardze kasacyjnej przyczynami wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Uzasadnienie wyroku powinno być przede wszystkim tak sporządzone, aby wynikało z niego dlaczego Sąd uznał zaskarżony akt za zgodny lub niezgodny z prawem.

Kwestia tożsamości zakresu sprawy rozpoznawanej przez organ obydwu instancji nie wiąże się z naruszeniem zakazu reformationis in peius, lecz może być rozważana w kontekście naruszenia zasady ogólnej dwuinstancyjności postępowania oraz nakazu przestrzegania właściwości przez organy administracji.

Sąd pielęgniarek i położnych jest organem izby, przy pomocy którego samorząd wykonuje zadania publiczne z zakresu ochrony interesu publicznego. Przez organ samorządu zawodowego należy rozumieć każdy podmiot, którego działanie lub zaniechanie zaskarżono. Z powyższego wyprowadzić należy, że – jeżeli podmiot wykonuje zadania publiczne, a otrzyma wniosek o udostępnienie informacji publicznej, to zobowiązany

W sferze ustanawiania nowych zobowiązań publicznoprawnych aktem prawa miejscowego, w drodze uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, nie stosuje się zasady, że to co nie jest zabronione jest dozwolone, ale zasadę, że dozwolone jest tylko to, co prawo wyraźnie przewiduje. Konstytucyjna zasada równości materialnej dopuszcza odmienne traktowanie adresatów normy prawnej, jeżeli zróżnicowanie

Dysponentem informacji publicznej jest wspólnota publicznoprawna (państwo), która z woli ustawodawcy staje się adresatem roszczeń o udostępnienie takiej informacji. Wspólnota publicznoprawna z istoty swojej działa przez podmioty ją reprezentujące. Należy przyjąć, że każdy posiadacz informacji publicznej jest podmiotem dysponującym informacją należącą do wspólnoty i jako taki stanowi w tym zakresie

Odmowa wszczęcia postępowania administracyjnego z przyczyn podmiotowych może nastąpić tylko wówczas, gdy oczywistym jest, że osoba która występuje z żądaniem wszczęcia postępowania nie może być uznana za stronę tego postępowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2012 r. poz. 576 ze zm.) ważną przyczyną wydania pozwolenia na broń w celu ochrony osobistej, jest stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenie życia i zdrowia, nie oznacza to jednak, że dla spełnienia tych warunków musi wcześniej mieć miejsce zdarzenie, w którym faktycznie byłoby zagrożone życie i zdrowie wnioskującego