W orzecznictwie sądów administracyjnych altana ze względu na podobieństwo konstrukcyjno-architektoniczne i funkcjonalne utożsamiana jest z wiatą.

Postępowanie w kwestii udzielenia ulgi w postaci umorzenia zaległości podatkowych, zainicjowane wnioskiem podatnika, obliguje organ podatkowy do analizy zaistniałego stanu faktycznego z punktu widzenia wystąpienia przesłanek z art. 67a § 1 o.p. W tak zarysowanym kontekście normatywnym za sprzeczną z zasadą swobodnej oceny dowodów, wyrażoną w art. 191 o.p., uznać należy praktykę oceny materiału dowodowego

Zarówno przedstawiciele doktryny, jak i orzecznictwo organów ochrony prawnej klasyfikuje administracyjne kary pieniężne jako niepodatkowe daniny publiczne. Jako niepodatkowe należności budżetowe uznawane są także, posiadające tożsamy charakter prawny z omawianą karą, administracyjne kary pieniężne nakładane na podstawie ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.

Organy podatkowe nie są uprawnione do modyfikacji, rekonstrukcji, czy też jakichkolwiek domniemań tak w zakresie stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego. Nie są tym bardziej upoważnione do wypowiedzi, co do wiarygodności i rzetelności dowodów, którymi podatnik zamierza wykazać istnienie określonych faktów. Brak wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego (rozumianego jako zaistniały stan

Organy administracji w zakresie pomocy społecznej działają w oparciu o środki finansowe, których wysokość jest ściśle określona i w tak wyznaczonych granicach muszą realizować swoje zadania. W związku z tym są one zobligowane dokonywać oceny nie tylko niezbędnych potrzeb życiowych osób uprawnionych do tych świadczeń, ale także własnych możliwości finansowych. Organy pomocy społecznej są upoważnione