Skutki wydanego orzeczenia sądowego wykraczają poza zakres postępowania sądowoadministracyjnego, rzutując tak na ponownie prowadzone postępowanie administracyjne w danej sprawie, jak też na ewentualne postępowanie sądowoadministracyjne w razie ponownego zaskarżenia kolejnego rozstrzygnięcia ostatecznego. Obowiązek podporządkowania się ocenie prawnej wyrażonej w wyroku sądu administracyjnego może być

Interes prawny we wniesieniu określonej skargi podlega każdorazowo badaniu przez pryzmat przepisów mających zastosowanie do podjętego rozstrzygnięcia lub dokonanej czynności, a nie dotyczące innych obowiązków zakazów, nawet jeśli są one regulowane w ustawie, na podstawie której dokonana zastała kwestionowana czynność.

O dopuszczalności sprostowania decyzji przesądza oczywistość błędu lub omyłki, która polega na widocznej w świetle akt sprawy rozbieżności pomiędzy zamierzeniem wyrażanym przez organ co do treści decyzji, a tym co faktycznie zostało zapisane w jej sentencji i uzasadnieniu.

Brak w ustawie o ochronie przyrody regulacji normujących tryb dokonywania uzgodnień uprawnia do zastosowania w tym zakresie powołanego art. 24 ust. 1 u.p.z.p. Należy bowiem przyjąć, że jeżeli regionalny dyrektor ochrony środowiska jest jednym z organów, "o których mowa w art. 11 pkt 6 u.p.z.p.", to zarówno opiniowanie, jak i uzgadnianie dokonywane są przez niego w trybie art. 106 k.p.a., także wtedy

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób

Kontrola dotyczy zgodności zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej. Sąd nie jest uprawniony do badania ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia, która wykracza poza ramy wyznaczone zarzutami skargi kasacyjnej. Oznacza to, że zakres rozpoznania sprawy wyznacza strona wnosząca skargę kasacyjną przez przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie

Wykładnia językowa uzupełniona systemową i celowościową art. 15b ust. 1 ustawy z dnia15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) prowadzi do wniosku, że zbycie/cesja wierzytelności przez kontrahenta na rzecz banku i otrzymanie przez kontrahenta wynagrodzenia od banku z tego tytułu może zostać uznane za czynność tożsamą z uregulowaniem