Tylko jeśli państwo członkowskie przekroczyło zakres swobodnego uznania, uznając podatnika za podmiot o celach podobnych do celów podmiotów prawa publicznego, podatnik ten może wówczas powołać się na art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy VAT, aby sprzeciwić się przepisom krajowym i w ten sposób opodatkować swoje świadczenia.

Istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług biur podróży jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Ponadto niezależnie od różnych zasad dotyczących miejsca świadczenia w przypadku usług transportowych, wynajmu nieruchomości, ubezpieczeniowych, kulturalnych itp., usługi biur podróży uznaje się zawsze za wykonywane w miejscu siedziby przedsiębiorstwa lub stałego miejsca prowadzenia