Jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), to spełnienie przesłanki z § 2 tego przepisu polega na uprawdopodobnieniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że z tego właśnie powodu zobowiązanie podatkowe z decyzji

W sytuacji, gdy okazuje się, że wielkość podatku naliczonego do przeniesienia powinna ulec zmianie w porównaniu z wielkością wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji, w miejsce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego nie narusza zarówno art. 21 § 3 O.p., ani tym bardziej art. 21 § 3a O.p. wskazanego w skardze kasacyjnej, jak i art. 99 ust. 12 ustawy

W świetle konstrukcji uznania administracyjnego przyjętej w Ordynacji podatkowej organ podatkowy jest skrępowany w zakresie przesłanek przyznania ulgi, ale pozostaje nieskrępowany co do rozstrzygnięcia w razie stwierdzenia przesłanek ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego.

Skoro przepisy umowy o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, które mają pierwszeństwo przed prawem krajowym, jak też przepisy krajowe nie wymagają urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia - to nie można przypisać winy w niepobraniu podatku od podatnika, który złożył oświadczenie o wykonywaniu działalności artystycznej w ramach wymiany kulturowej aprobowanej

Art. 1 P.u.s.a., jako przepis ustrojowy normujący zakres i kryterium kontroli działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne, nie może co do zasady stanowić samodzielnej podstawy kasacyjnej. To, czy ocena legalności zaskarżonej decyzji była prawidłowa czy też błędna, nie może być utożsamiane z naruszeniem tego przepisu. Tylko wyjątkowo, w sytuacji gdy sąd dokonał kontroli zaskarżonej

Postępowanie dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej nie służy załatwieniu sprawy podatkowej. Jego podstawowym celem nie jest orzekanie o obowiązkach i prawach strony, wynikających z podatkowego prawa materialnego, lecz zbadanie orzeczenia wydanego w postępowaniu zwykłym pod kątem zaistnienia przesłanek, wymienionych w art. 247 § 1 O.p.