Na podstawie art. 14b § 1 i 3 oraz art. 14c § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) organ podatkowy uprawniony jest do wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie w zakresie wynikającego z wniosku o wydanie interpretacji przedmiotu sprawy, który określają: pytanie i stanowisko prawne zainteresowanego

Wierzytelnością nie jest obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 4 Ordynacji podatkowej, jak i w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej obowiązkiem podatkowym jest bowiem nieskonkretyzowana powinność świadczenia pieniężnego. Wierzytelności nie stanowi również zobowiązanie podatkowe przed upływem przewidzianego przez prawo w konkretnych ustawach podatkowych

Dopiero z u przekształceniem się zobowiązania podatkowego w podatek, o którym mowa w art. 6 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy, realizując swoje obowiązki prawne, jak również uprawnienia podatkobiorcy może dochodzić od podatnika wykonania zobowiązania podatkowego w postaci zapłaty należnego podatku. O terminie zapłaty podatku od towarów i usług decyduje ustawa o VAT. Jej art. 103 ust. 1 stanowi,

1. W świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie zalicza się co do zasady do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych; wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w przypadkach i czasie wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt

Możliwość rektyfikacji decyzji dotyczy wyłącznie błędów i omyłek nieistotnych, nie prowadzących do zmiany treści decyzji. Sprostowaniu podlegają w związku z tym drobne błędy pisarskie, przeoczenia, zły dobór słów. Przedmiotem sprostowania nie mogą być błędne ustalenia faktyczne. Stwierdzenie błędu w decyzji powinno wynikać z zestawienia błędnego słowa czy określenia faktycznego z pozostałym tekstem

Naczelny Sąd Administracyjny, będąc związany granicami skargi kasacyjnej, nie jest uprawniony do precyzowania za stronę zarzutów skargi kasacyjnej bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny.