Decyzja o odmowie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych jest decyzją w przedmiocie jej zastosowania, a więc mieści się w granicach uprawnienia udzielonego organom podatkowym w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej.

Przyznanie ulgi w spłacie zaległego podatku zależy nie tylko od ważnego interesu podatnika, ale i od tego, czy odpowiada to interesowi publicznemu. Jeśli podatnik wnioskuje o rozłożenie zaległości podatkowej na raty, które miałyby być spłacane przez kilkadziesiąt lat, to urząd skarbowy ulgi nie przyzna.

Nawet w przypadku ustalenia przesłanek "ważnego interesu podatnika" lub "interesu publicznego" organ nie ma obowiązku prawnego umorzenia opłaty legalizacyjnej.

Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wyrażeniem "wystawia" nie ogranicza zakresu normowania wskazanego przepisu do faktur w formie papierowej.