Rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych ma charakter uznaniowy.

Posiadacz nieruchomości ponosi administracyjną odpowiedzialność za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia na podstawie obiektywnej odpowiedzialności związanej ze związkiem przyczynowym pomiędzy jego działaniem lub zaniechaniem a wycięciem drzew.

Przesłanki określone w art. 239b §1 pkt 1-4 Ordynacji podatkowej mają charakter fakultatywny i rozłączny, co powoduje, że zaistnienie jednej z nich daje podstawę do nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Przy tym warunkiem koniecznym jest uprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji nie zostanie wykonane (art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej).

Zaistnienie jednego ze zdarzeń przewidzianych w art. 59 § 1 pkt 1 - 9 Ordynacji podatkowej wyklucza możliwość wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z pozostałych przyczyn. Skoro więc zobowiązanie podatkowe wygasło na skutek zapłaty podatku (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) to nie biegnie dalej termin przedawnienia. Nie może bowiem ponownie wygasnąć zobowiązanie podatkowe, które już nie istnieje

Organ podatkowy, zgodnie z art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. ustala wysokość przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, przyjmując za podstawę opodatkowania sumę poniesionych w roku podatkowym wydatków i zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych, nie znajdujących pokrycia w już opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania źródłach przychodów i posiadanych przedtem zasobach majątkowych.

Analogia legis zachodzi wówczas, gdy przedmiotem rozstrzygnięcia ma być stan faktyczny nie przewidziany w ustawie lecz zawierający elementy podobne do innego stanu faktycznego uregulowanego ustawą. W takim przypadku mamy prawo zastosować ustawę do podobnego stanu faktycznego zgodnie z zasadą ubieadem legis ratio, ibieadem legis dispositio.