W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy, podmiotu nieistniejącego w przypadku niniejszej sprawy - faktura taka, w świetle normy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku.
W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych kwestię rozliczania kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4 - 4e, a w istotnym dla sprawy zakresie także art. 5 ust. 2. Przepisy te mają spójny, logiczny i wiążący charakter. Gwarantują sposób rozliczania podatków w sposób uwzględniający interesy Skarbu Państwa, jak i podatnika. Odstępstwo od tych zasad, zwłaszcza na podstawie cywilnoprawnych
Niezłożenie do właściwego sądu upadłościowego wniosku o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), na skutek subiektywnej oceny, że właściwym w świetle art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) czasem do zgłoszenia
Przepis art. 19 ust. 1 u.p.t.u. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku.
Jeśli chodzi o podatek od towarów i usług, zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości następuje, co do zasady, na podstawie art. 76a § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej z dniem powstania nadpłaty, w związku z przepisem art. 73 § 1 pkt 1 tej ustawy mającym zastosowanie do podatku VAT.
Organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania samodzielnej klasyfikacji funkcji budynku.
Uprawniony jest pogląd, że art. 12 Dyrektywy 112 (art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) nie został implementowany do krajowego porządku prawnego.
W świetle art. 115 § 1-5 Ordynacji podatkowej określenie wysokości zobowiązania rozwiązanej spółki cywilnej z tytułu podatku od towarów i usług może nastąpić tylko w postępowaniu o odpowiedzialności osób trzecich.
Sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z art. 2 pkt 6 tej ustawy.
Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy.
W świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 54, poz. 535, ze zm.) czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.
Dla określenia miejsca (kraju) opodatkowania eksportu, nie ma znaczenia miejsce (kraj), z którego rozpoczyna się przemieszczanie towaru przed zgłoszeniem do procedury wywozu, gdyż dopiero z momentem zgłoszenia tegoż towaru do takiej procedury, nabywa on status towaru, który będzie podlegał wywozowi poza terytorium wspólnoty, tym samym zgłoszenie towaru do procedury wywozu stanowi o rozpoczęciu transportu
Art. 12 Dyrektywy 112 (art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) nie został implementowany do krajowego porządku prawnego.
Wykupione przez pracodawcę pakiety świadczeń medycznych, których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią dla pracowników, uprawnionych do ich wykorzystania, nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 wymienionej ustawy.
Faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia określonej w niej kwoty jako podatek, nawet gdy pozostaje on w dobrej wierze, że wszedł w posiadanie towaru wykazanego na fakturze na podstawie skutecznej czynności cywilnoprawnej mającej miejsce pomiędzy nim a wystawcą faktury
W świetle art. 115 § 1-5 Ordynacji podatkowej określenie wysokości zobowiązania rozwiązanej spółki cywilnej z tytułu podatku od towarów i usług może nastąpić tylko w postępowaniu o odpowiedzialności osób trzecich.
Ustawodawca przewidział szczególny przypadek odstępstwa od zasady 60 dniowego terminu zwrotu różnicy podatku rodzący skutek w postaci odsetek w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia terminu płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Konieczne jest łączne wystąpienie następujących przesłanek: 1. Zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia; 2. Naczelnik
Art. 19 ust. 1 ustawy o VAT należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku, nawet gdy pozostaje on w dobrej wierze, że wszedł w posiadanie towaru wykazanego na fakturze na podstawie skutecznej czynności cywilnoprawnej
Przedmiotem postępowania wznowieniowego nie jest ponowne rozpoznanie sprawy we wszystkich jej aspektach, a jedynie zbadanie, czy zaszły wyjątkowe okoliczności, ściśle wyliczone w art. 240 § 1 o.p.. Instytucja wznowienia postępowania nie może stanowić kolejnej instancji, w której sprawa jest rozpoznawana merytorycznie, a tak chciałaby ją traktować strona w niniejszej sprawie.
Uprawdopodobnienie jako surogat dowodu nie oznacza konieczności udowodnienia danej okoliczności. Sprowadza się zaś do uzyskania przekonania o istnieniu określonych okoliczności faktycznych w nieskrępowanym regułami dowodowymi procesie myślowym. Stąd też przesłanka uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania o której mowa w art. 269b § 2 Ordynacji podatkowej) nie może być utożsamiana z udowodnieniem