Rolnik, który sprzedaje działki budowlane wydzielone z jego gospodarstwa, jest podatnikiem VAT.

Naruszenie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. jest zawsze następstwem uchybienia innym przepisom procedury sądowo-administracyjnej i nie może być samoistną podstawą kasacyjną.

Wskazane w art. 140 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. 2004 r. Nr 261 poz. 2603 z późn. zm.), zwiększenie wartości nieruchomości na skutek działań podjętych bezpośrednio na nieruchomości, powiększające wysokość odszkodowania zwracanego Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego przez byłego właściciela lub jego spadkobierców,

Przedmiotem dowodu nie może być okoliczność stwierdzona wystarczająco innym dowodem. Jeżeli strona zgłasza dowód, to w świetle art. 188 p.p. organ podatkowy może nie uwzględnić wniosku, gdy żądanie dotyczy tezy dowodowej już stwierdzonej na korzyść strony. Jeżeli jednak strona wskazuje na dowód, który ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, przy czym jest zgłoszony na tezę dowodową odmienną, taki

Skoro organ podatkowy w jednym postępowaniu dysponuje określonymi dokumentami, to ma obowiązek wykorzystać te dokumenty w innym postępowaniu, jeżeli mogą mieć istotne znaczenie dla podjętego rozstrzygnięcia. Nie czyniąc tego organ narusza zasadę prawdy materialnej.

Postępowanie kontrolne w rozumieniu ustawy o kontroli skarbowej jest pojęciem szerszym niż kontrola podatkowa, którą zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej może przeprowadzić organ kontroli skarbowej w ramach prowadzonego postępowania kontrolnego. Oznacza to, że organ ponownie rozpoznający może i powinien prowadzić czynności dodatkowe w celu wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego

Organy podatkowe nie mają obowiązku dopuszczenia każdego dowodu proponowanego przez stronę, jeżeli dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego adekwatne i wystarczające są inne dowody zebrane w toku postępowania.

Warunkiem zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. jest faktyczne jego poniesienie w celu uzyskania przychodu, jeżeli jednocześnie ten koszt nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 u.p.d.o.f. Skoro brak jest dowodów, że usługi wskazane w fakturach zostały wykonane, to brak jest związku między kosztem wskazanym w fakturach