Skorygowanie przez organ odwoławczy decyzji wymiarowej nie jest ustaleniem zobowiązania podatkowego - ono już istnieje po doręczeniu decyzji wymiarowej organu pierwszej instancji - ale jest przejawem poprawności tego ustalenia i w razie stwierdzenia uchybień, ich wyeliminowania.

Jeśli stawka karty podatkowej ustalana jest widełkowo, organ podatkowy dokonuje (przed wydaniem decyzji) oceny danych wskazanych przez podatnika i stosownie do okoliczności zwiększa stawkę o odpowiedni procent.

Z art. 181 ust. 1, jak również z unormowań zawartych w art. 181 ust. 3 i 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym wynika jednoznacznie, że ustawodawca przyjął "rok studiów", jako okres oceny osiągnięć sportowych ubiegającego się o stypendium. W procesie ustalania klasyfikacji studentów wnioskujących o przyznanie stypendium - co do zasady - mogą być wzięte pod uwagę tylko te wyniki sportowe, które zostały

Naruszenie art. 141 § 1 P.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, w przypadku gdy sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku nie ustosunkował się do istotnego ze względu na wynik postępowania zarzutu strony skarżącej. Taki charakter może mieć np. zarzut naruszenia przepisów o właściwości.

Organ odwoławczy w doręczonej podatnikowi decyzji reformatoryjnej z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) Ordynacji podatkowej nie może ustalić i wykreować zobowiązania podatkowego podatniczki. On może co najwyżej ustalić inną i tylko niższą - po dacie przedawnienia z art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej wysokość tego zobowiązania podatkowego".

Stawka karty podatkowej ustalana jest widełkowo, organ podatkowy dokonuje (przed wydaniem decyzji) oceny danych wskazanych przez podatnika i stosownie do okoliczności zwiększa stawkę o odpowiedni procent. Jak zasadnie zwrócono uwagę w odpowiedzi na skargę kasacyjną, w 1994 r. podatnik podał dane, które pozwoliły na zwiększenie stawki o 56 %, podczas gdy później, dla potrzeb postępowania w sprawie dochodów

Wprowadzenie niezgodnego z prawem wspólnotowym zwolnienia od podatku VAT nie może pozbawiać podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego także poprzez konieczność dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 1 i 7 u.p.t.u.

Przepis art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa nakłada obowiązek na organ podatkowy do prowadzenia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z o.o. wobec wszystkich osób mogących ponosić taką odpowiedzialność.

Skoro w art. 83 ust. 1 pkt 20 u.p.t.u. warunkuje się zastosowanie stawki 0 % od tego, by wartość tych usług była włączona do podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 15 u.p.t.u., to oznacza to, że usługi te powinny mieścić się w zakresie elementów, o których mowa w art. 29 ust. 15 u.p.t.u. Nie ma przy tym większego znaczenia, wbrew temu co podnosi się w skardze kasacyjnej, to, że w tym ostatnim

Nie można odliczyć podatku, który nie powstał w ogóle na wcześniejszym etapie obrotu. W takiej sytuacji umożliwienie podatnikowi skorzystania z prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej czynność, która faktycznie nie została dokonana i nie zrodziła obowiązku podatkowego u jej wystawcy, byłoby sprzeczne z konstrukcją podatku od towarów i usług, umożliwiającej odliczenie zawartych w cenach

Podatnik nie ponosi negatywnych skutków błędnej implementacji przepisów.