Uwzględniając ukształtowanie uprawnień oraz obowiązków podatnika i organów podatkowych w postępowaniu podatkowym, w świetle art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) oraz art. 122 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1998 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), należy stwierdzić, że w

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) u.p.d.o.f. wyraźnie wskazuje, że chodzi w nim o pomoc przyjętą przez polskie organy lub agencje rządowe, która ewentualnie mogła być wypłacona za pośrednictwem innego podmiotu. Jednakże podmiotem tym /upoważnionym w świetle polskiego prawa/ mogła być wyłącznie jednostka polska. Brak akceptacji ze strony upoważnionych podmiotów ( Radę Ministrów, właściwego ministra

Spółka nie może odliczyć całego podatku przy nabyciu aut osobowych, ponieważ nie pozwalają na to przepisy ustawy o VAT.

Tożsamość sprawy administracyjnej zachodzi, gdy tożsame są elementy podmiotowe - ten sam podmiot jest adresatem praw lub obowiązków - oraz przedmiotowe - występuje ta sama treść praw i obowiązków oraz podstawa prawna i faktyczna.

Stwierdzenie przez organ podatkowy bezskuteczności egzekucji, o której mowa w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej powinno być dokonane po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego.

Nierzetelność księgi podatkowej zawsze pozbawia ją mocy dowodowej, natomiast wadliwość powoduje skutek jedynie wtedy, gdy wady mają istotne znacznie. Oszacowanie można zastosować dopiero wtedy, gdy nastąpi uprzednie stwierdzenie nierzetelności ksiąg podatkowych. Nie jest dopuszczalna odwrotna kolejność. Jednakże zgodnie z § 2 art. 23 Ordynacji podatkowej organ podatkowy odstąpi od określenia podstawy

Spółka nie może odliczyć całego podatku przy nabyciu aut osobowych, ponieważ nie pozwalają na to przepisy ustawy o VAT.

W przypadku powtórnego powstania obowiązku podatkowego od umowy pożyczki (art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.c.c.) po dniu 1 stycznia 2007 r. do opodatkowania tej umowy ma zastosowanie stawka 20 procent określona w art. 7 ust. 5 pkt 1 u.p.c.c.

Wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.