Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z karą za wadliwie wykonaną usługę bądź za zwłokę w usunięciu powstałych wad. Nie odniósł się natomiast do odszkodowań należnych z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu. Nie oznacza to jednak, że takie odszkodowania i kary mogą być za koszt podatkowy automatycznie uznane. Poniesiony wydatek musi bowiem spełniać ogólną przesłankę

Nie wolno zapominać, że celem nadrzędnym jakiemu służyło wprowadzenie wiążących interpretacji przepisów prawa podatkowego, było zapewnienie pewności prawa zwłaszcza w kontekście niejasnych przepisów podatkowych i obowiązującej w większości podatków zasady samoobliczania podatku, przerzucającej na podatnika obowiązek prawidłowego stosowania tych przepisów . Tymczasem strona skarżąca, która wniosek o

NSA nie ma obowiązku, a nawet nie może odgadywać intencji skarżącego czy też precyzować za niego zarzuty skargi kasacyjnej czy ich uzasadnienie.

Przedsiębiorca nie może zaliczyć do kosztów odpisów amortyzacyjnych od zdewastowanej nieruchomości niezdatnej do użytku. Zakaz ten obowiązuje, nawet jeśli faktycznie udaje mu się jej używać.

Naruszenie przepisów mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy to takie uchybienie, przy braku którego rozstrzygnięcie mogłoby być odmienne od tego, które w sprawie zapadło.

Za dzień poniesienia kosztu należy zatem uznać dzień wpisania do ksiąg rachunkowych wydatku na podstawie faktury. Skoro w księgach rachunkowych winny być wpisane chronologicznie wszystkie zdarzenia, które nastąpiły w okresie sprawozdawczym (art.20 ust. 1 u.r.), to dzień wpisania faktury ( dzień wpisania wydatku) jest dniem poniesienia kosztu.

Prawidłowe skonstruowanie zarzutu "błędnej wykładni" prawa podatkowego materialnego wymaga, aby wskazano w skardze kasacyjnej na czym polega błąd, który zarzuca się Sądowi pierwszej instancji i jak powinna wyglądać w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną prawidłowa wykładnia.

W przypadku gdy podstawą wniosku o stwierdzenie nadpłaty jest art. 75 § 2 ustawy Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym w roku 2008, początkiem biegu terminu wygaśnięcia prawa do złożenia wniosku jest dzień złożenia zeznania (deklaracji). Jeżeli natomiast nadpłata wynika ze skorygowanej deklaracji lub zeznania, dniem stanowiącym początek terminu do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty