Orzeczenia
Naruszeniem art. 191 O.p. w zw. z art. 141 § 4 P.p.s.a. jest zaakceptowanie przez Sąd pierwszej instancji przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów poprzez dowolne przyjęcie, że czynność sprzedaży, która jest realizowana na rzecz nieustalonego podmiotu nie ma miejsca, gdy towar określony w fakturze jest przedmiotem wywozu z polskiego obszaru celnego - niepodważonego co do tego faktu, a ma miejsce
Przesłanka uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania nie może być utożsamiana z udowodnieniem tej okoliczności, a jedynie sprowadza się do wykazania stosowną argumentacją istnienia uzasadnionej obawy (przypuszczenia), że zobowiązanie to wygaśnie wskutek upływu terminu przedawnienia. Ustalenie przez organ podatkowy istnienia takiego prawdopodobieństwa skutkuje koniecznością sporządzenia prawidłowego
Zgodnie z art. 193 § 2 Ordynacji podatkowej księgi podatkowe uważa się za rzetelne, gdy dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Natomiast, gdy organ podatkowy stwierdzi, że podstawa opodatkowania została ustalona wadliwie, ponieważ księga nie obejmuje wszystkich podatkowo istotnych zdarzeń gospodarczych, obowiązany jest sporządzić protokół badania ksiąg, w którym określa za jaki okres
Rozstrzygnięcia o zobowiązaniu organu do dokonania czynności materialno-technicznej w postaci zwrotu nałożonej kary pieniężnej nie można domagać się w postępowaniu zainicjowanym skargą na bezczynność organu.
Art. 133 § 1 p.p.s.a. nie może służyć kwestionowaniu ustaleń i oceny ustalonego w sprawie stanu faktycznego.
Jeżeli wystawienie weksla własnego (art. 101 Prawa wekslowego) łączy się z czynnością cywilnoprawną wynikającą z podstawy gospodarczej wystawienia tego weksla, to chociaż samo wystawienie weksla nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu może jednak podlegać pierwotna czynność cywilnoprawna, o ile jest jedną z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy
Wyjaśnienia pojęcia "zorganizowana część przedsiębiorstwa" z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy dokonywać w świetle każdego konkretnego przypadku, oceniając czy doszło do zbycia rzeczowych i niematerialnych składników, które łącznie, jako charakteryzujące się pewnym stopniem zorganizowania i powiązania funkcjonalnego, są zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.