Postanowienie o nadaniu rygoru może być doręczone najwcześniej z dniem doręczenia decyzji. Dlatego praktyczne jest spakowanie decyzji i odrębnego postanowienia w jednej przesyłce.
Nie można tylko z tego powodu, iż pierwszy z podmiotów w łańcuchu transakcji był podmiotem nieistniejącym wywodzić, że pozostali nie mogli nabyć towaru i w konsekwencji nie mieli prawa do odliczenia podatku naliczonego. Prawo do pozbawienia podatnika odliczenia podatku naliczonego uzależnione jest od wykazania, że ta transakcja nie miała odzwierciedlenia w rzeczywistości.
W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego nie może stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, rzeczowym i ilościowym. Zatem w sytuacji, gdy ten dokument stwierdza, że dokonano dostawy w znacznie
Decydując się na którąś z sześciu podanych przepis art. 23 § 3 O.p. metod, jak też stosując inną, ustaloną przez siebie, wobec niemożności zastosowania żadnej z nazwanych (art. 23 § 4) organ obowiązany jest wybór ten uzasadnić.
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej i jest związany podstawami zaskarżenia oraz zakresem tego zaskarżenia (art. 183 § 1 p.p.s.a.). Nie może zatem uzupełniać formułowanych zarzutów, zwłaszcza, gdy autor skargi kasacyjnej podaje przepis, który dzieli się na kilka jednostek redakcyjnych, w tym przypadku paragrafy, a w skardze kasacyjnej nie wskazuje się o który
Zasada dwuinstancyjności postępowania z art. 127 Ordynacji podatkowej oznacza, iż każda sprawa winna być rozpatrzona dwukrotnie, a organ drugiej instancji nie może się tylko ograniczyć do kontroli organu pierwszej instancji.
Zgodnie z art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania stosując wymienione w sześciu punktach metody, a metoda porównawcza wewnętrzna wymieniona jest na pierwszym miejscu. Natomiast art. 23 § 4 tej ustawy postanawia, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy nie można zastosować metod, o których mowa w § 3, organ podatkowy może w inny sposób oszacować
Ulga, o której mowa w art.21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 u.p.d.o.f. przysługuje obojgu małżonkom, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania w zbywanym lokalu czy domu spełnia wyłącznie jeden z nich.
Żeby powstał przychód z nieodpłatnego świadczenia, pracownik musi faktycznie z niego skorzystać. Obowiązek podatkowy nie powstanie, jeśli nie ma możliwości stwierdzenia, czy pracownik rzeczywiście otrzymał świadczenie i jaka była jego wartość.