Sformułowanie "przynależność podatnika nie jest obowiązkowa" należy rozpatrywać i oceniać w kategoriach prawnych, to jest istnienia bądź nieistnienia obowiązku prawnego przynależności do danej organizacji, nie zaś w obszarze obowiązku faktycznego uzasadnianego racjami natury celowościowej, realiami i argumentami ekonomicznymi czy też związanymi z realizacją celów statutowych.

Podstawa rozstrzygnięcia określonego w art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a zachodzić będzie tylko wówczas, gdy stwierdzone naruszenia procedury choćby hipotetycznie każą wnosić, że gdyby ich nie było, to rozstrzygnięcie prawdopodobnie byłoby inne.

Niedopuszczalne - niezgodne z prawem jest usiłowanie zaskarżenia ustaleń i ocen faktycznych za pomocą przepisów prawa materialnego, które są punktem odniesienia procesu subsumcji prawa, ale nie regulacją prawną odtwarzania ocenianego w relacji do prawa materialnego stanu faktycznego.