O tym, jak należy rozliczać koszty uzyskania przychodu decyduje ustawa, a nie podatnik czy organ podatkowy. Ten ostatni kontroluje i ocenia czy podatnik prawidłowo, to jest zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczył koszty, wiążąc je w czasie z właściwymi przychodami.

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia tylko te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, warunkiem zwolnienia było udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych nabytych tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Stosownie bowiem do art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, warunkiem zwolnienia było udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych nabytych tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Faktura musi odzwierciedlać rzeczywistość, gdyż wyłącznie wówczas uprawnia ona do odliczenia kwoty wykazanej w niej jako podatek VAT. Dysponowanie więc przez podatnika fakturą z formalnego punktu widzenia poprawnie wystawioną, czyli zawierającą wszystkie prawem przewidziane elementy, jest warunkiem koniecznym, ale nie wystarczającym dla realizacji prawa do odliczenia. Niezbędne jest bowiem także, aby