Artykuł 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest lex specialis względem art. 14 tejże ustawy.

Nietrafne jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, że decydujący dla oceny prawa do zwolnienia jest moment wypłaty wynagrodzenia, w tej dacie środki na wypłaty pochodziły z funduszy pracodawcy, zatem nie podlegały zwolnieniu od podatku. Sąd pierwszej instancji pominął okoliczności, że dochód podlegający opodatkowaniu ustala się, stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie jest sprzeczny z prawem UE tylko przy przyjęciu interpretacji, która pozwalała podatnikowi na odliczenie kwoty podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, o ile były one związane z opodatkowaną działalnością prowadzoną przez tego podatnika.

W okolicznościach faktycznych sprawy, a mianowicie w związku z przekroczeniem w sierpniu 2003 r. kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, organy prawidłowo zastosowały wskazane wyżej przepisy. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT na spółce ciążył bowiem obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, a wobec naruszenia przez spółkę powyższego obowiązku

Sposób wypłaty środków finansowych pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej jest jedynie kwestią techniczną, nie mającą wpływu na nabycie prawa do zwolnienia przedmiotowego.

Z przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. wynika generalna zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód związany z kosztami wystąpił, albo racjonalnie oceniając - powinien wystąpić - chyba, że zachodzą inne możliwości potrącenia, przewidziane w dalszej części tego