Nie można skutecznie stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania art. 14 ust. 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., gdy z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, iż wadliwie zostały ustalone okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania naruszył sąd pierwszej instancji w procesie kontroli legalności zaskarżonej decyzji. Z tego powodu Naczelny Sąd Administracyjny nie mógł ocenić

Uregulowanie zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług (wcześniej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia M.F. z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług), zasadniczo nie jest sprzeczne z prawem wspólnotowym, w szczególności z przepisami VI Dyrektywy Rady, o ile służy jako narzędzie do zapobiegania nadużyciom