Trafnie uznał Sąd, po dokonaniu szczegółowej analizy art. 66 § 3 i § 4 pkt 1 oraz art. 1a pkt 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, że "każda wpłata na poczet należności objętych tytułem wykonawczym, stanowiącym podstawę zastosowania środków egzekucyjnych jest podstawą do ustalenia opłaty komorniczej". Sformułowanie dotyczące obowiązku jej uiszczenia przez wierzyciela na rzecz którego

Obowiązkiem organów podatkowych jest wykazanie jakie wydatki zostały przez podatnika poniesione i, że te wydatki przekraczają wartość zgromadzonego mienia w danym roku podatkowym, natomiast obowiązkiem podatnika jest wykazanie, że to mienie zgromadził i, że pochodzi ono z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Obowiązkiem organów podatkowych jest wykazanie jakie wydatki zostały przez podatnika poniesione i, że te wydatki przekraczają wartość zgromadzonego mienia w danym roku podatkowym, natomiast obowiązkiem podatnika jest wykazanie, że to mienie zgromadził i że pochodzi ono z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

W sytuacji, gdy zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług wygasło w skutek zapłaty (art. 59 § 1 pkt 1 O.p.), nie można po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 70 § 1 O.p., wbrew interesowi prawnemu podatnika, orzekać o wysokości tego zobowiązania podatkowego.

Nieuzasadnione jest stanowisko, że po upływie okresu przedawnienia, organ - wbrew interesowi prawnemu podatnika - może kształtować wielkość przedawnionego zobowiązania podatkowego "na jego korzyść", określając go w niższej wysokości niż kwota przez niego zapłacona. Sytuacja taka, w świetle ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 208 § 1 O.p. jest niedopuszczalna, chyba że postępowanie podatkowe

Termin przedawnienia jest zastrzeżony dla podatników, których roszczenia, wynikające z ich interesu prawnego - o ile zostaną zgłoszone przed upływem terminu przedawnienia - powinny zostać rozpatrzone nawet po jego upływie.

W przypadku odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług naczelnik urzędu skarbowego powinien uczynić to w formie decyzji mimo, że odmowa wydania potwierdzenia regulacji nie jest uregulowana w ustawie o podatku VAT. Odmowa rejestracji nosi cechy rozstrzygnięcia charakterystycznego dla decyzji administracyjnych i powinna nastąpić w tej właśnie formie.