Przepis art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993 r. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej przez jej wystawcę czynności, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku.

Odpowiedzialność osób trzecich nie powinna obejmować "dodatkowego zobowiązania podatkowego".

W sprawach dotyczących opodatkowania przychodów ze źródeł nieujawnionych obowiązek wykazania środków pozwalających na pełne pokrycie wydatków poniesionych w roku podatkowym obciąża podatnika.

Prawo rozliczenia podatku naliczonego powiązane jest z charakterem zakupu, czy też ściśle rzecz ujmując z jego przeznaczeniem do działalności gospodarczej w konsekwencji czego korekta determinowana jest późniejszą zmianą charakteru (przeznaczenia) danego zakupu. Za utratę konkretnych towarów uznać można utratę zawinioną przez podatnika, zgodnie z wymogami procesowymi określonymi w Ordynacji podatkowej

Przepisy art. 33d, art. 33f, art. 33g O.p. w brzmieniu obowiązującym w 2006 i 2007 r. nie uprawniały organów podatkowych do odmowy przyjęcia zabezpieczenia ze względu na spodziewany upływ okresu przedawnienia.

Wbrew zarzutom skargi kasacyjnej w sytuacji, gdy ETS w ramach swych kompetencji dokonuje między innymi interpretacji traktatów i wykładni prawa wspólnotowego, a orzecznictwo ETS powinno być uwzględniane przy interpretacji prawa krajowego opartego na prawie unijnym i ETS stwierdził niezgodność art. 97 ust. 5 u.p.t.u. z przepisami wspólnotowymi, to prawidłowo Sąd pierwszej instancji uznał, że przepis

W razie, gdy w wyniku wadliwej oceny przymiotu strony wnioskującej o wznowienie postępowania administracyjnego, doszło do wydania postanowienia o wznowieniu postępowania w trybie art. 149§ 1 k.p.a., to wznowione postępowanie wobec niedopuszczalności wznowienia z wniosku osoby nie będącej stroną, podlega umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 k.p.a.