Przepisy art. 39 i art. 40 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego określają co jest lub może być przedmiotem działalności charytatywno-opiekuńczej Kościoła oraz wskazują źródła jej finansowania, jednakże nie wynika z nich, że działalność gospodarcza przez sam fakt, iż jest prowadzona przez kościelną osobę prawną staje się działalnością /wyłącznie/ charytatywno-opiekuńczą

Samo wskazanie na możliwości występowania różnicy między stratą z działalności gospodarczej, wyliczoną stosownie do art. 9 ust. 2 zd. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przez porównanie przychodów i kosztów ich uzyskania, a wynikiem działalności wyliczonym przez porównanie przychodów z faktycznymi wydatkami poniesionymi w danym

Zgodnie z zasadą wyrażoną w unormowaniu art. 22 ust. 1 i art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ - wydatek dotyczy i jest kosztem uzyskania przychodu tego roku podatkowego, w którym został zrealizowany, bądź, zgodnie z zasadami racjonalnego, umotywowanego gospodarczo przewidywania, ziścić się miał cel jego poniesienia

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ oraz z art. 13 par. 1 pkt 3 i par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, należy wyprowadzić wniosek, iż w przypadku uchybienia terminu do rozpatrzenia środka zaskarżenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, środek

Na gruncie art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 października 1982 r. - o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /t.j. Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1231 ze zm./ nawet jednorazowe złamanie zasady sprzedaży napojów alkoholowych określone w ustawie powoduje obowiązek właściwego organu do cofnięcia zezwolenia na sprzedaż tych napojów.

1. Aby zastosować art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 101 poz. 926 ze zm./ jako podstawę do przetwarzania danych osobowych musiałby istnieć przepis prawny zezwalający na przekazanie danych. Przepis art. 509 par. 1 Kc, stanowiący o przeniesieniu bez zgody dłużnika wierzytelności na osobę trzecią /chyba że sprzeciwiałoby to się ustawie, zastrzeżeniu

Organy administracji nie mogą we własnym zakresie domniemywać woli strony, zwłaszcza działającej w postępowaniu samodzielnie.

Skoro przepis stanowiący podstawę odmowy przyznania skarżącej prawa do zasiłku przedemerytalnego został usunięty z porządku prawnego, powstały normatywne podstawy do ponownej oceny jej prawa do korzystania z tego świadczenia.

1. Aby zastosować art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 101 poz. 926 ze zm./ jako podstawę do przetwarzania danych osobowych musiałby istnieć przepis prawny zezwalający na przekazanie danych. Przepis art. 509 par. 1 Kc, stanowiący o przeniesieniu bez zgody dłużnika wierzytelności na osobę trzecią /chyba że sprzeciwiałoby to się ustawie, zastrzeżeniu

Ustawodawca zarówno określając pojęcie rodziny, jak i osobę samotnie wychowującą dziecko /art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych - Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ uwzględnia status prawny, nie zaś stan faktyczny lub przesłankę wspólnego gospodarowania

Obowiązek zawiadomienia organów administracji publicznej o każdej zmianie swego adresu ciąży na stronie od daty dowiedzenia się o prowadzonym postępowaniu administracyjnym zaś na organie ciąży na podstawie art. 9 Kpa obowiązek pouczenia o tej powinności i skutkach niedopełnienia jej.

Zaniedbania w zakresie gospodarki finansowej szkoły - uchybienia w zakresie rachunkowości nie mogą stanowić "przypadku szczególnie uzasadnionego" w rozumieniu art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./. Takiego przypadku nie mogą stanowić także uchybienia w zakresie organizacji pracy szkoły

Wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przed upływem okresu, na który zostało udzielone, nie daje podstaw do żądania zwrotu części opłaty za okres przypadający po wygaśnięciu zezwolenia.

Artykuł 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /t.j. - Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./ nie mógł być podstawą do podjęcia przez Sejmik Województwa uchwał o woli poręczenia długoterminowych kredytów bankowych.