Z treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych /Dz.U. nr 62 poz. 718 ze zm./ wynika, że akt wchodzący w życie z dniem jego ogłoszenia obowiązuje z tym dniem w przeciwieństwie do aktów, w stosunku do obowiązywania których wyznaczono vacatio legis. W treści wymienionej ustawy brak regulacji wskazujących na powiązanie faktu ogłoszenia
Stwierdzenie nieważności decyzji wywiera skutki od samego początku /ex tunc/, co oznacza, że wada decyzji, jak i stan nieważności zaistniały w dacie wydania decyzji, a nie pojawiły się w późniejszym czasie. Organ wydający decyzję stwierdza wadliwości już istniejące wcześniej, a więc ze skutkiem wstecznym, od daty wydania wadliwej decyzji i w takim też czasie pozbawia ją domniemania ważności /legalności
Okoliczność, że stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny jest odmienne od prezentowanego przez stronę skarżącą nie oznacza, że takie uzasadnienie wyroku nie odpowiada wymogom ustawowym.
Związanie NSA granicami skargi kasacyjnej wynikające z art. 183 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oznacza, iż kierunek i zakres badania legalności zaskarżonego orzeczenia, wyznacza strona wnosząca skargę kasacyjną. Konsekwencją powyższego jest również to, że Sąd nie może uzupełniać i domniemywać treści podstaw skargi kasacyjnej oraz jej wniosków wypowiadając się wyłącznie
Podporządkowanie jako element istnienia stosunku pracy pomiędzy wspólnikiem będącym członkiem zarządu spółki a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością należy rozpatrywać mając na uwadze specyfikę prawną jednoosobowych spółek kapitałowych oraz specyficznych dla nich stosunków pracy. Uwzględnienie elementów oceny istnienia stosunku pracowniczego daje dopiero możliwość właściwego zrozumienia treści przepisu
Wniosek, o którym mowa w art. 14a ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./nie jest deklaracją, o której mowa w art. 3 pkt 7 i art. 21 par. 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Przepis art. 146 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy /Dz.U. nr 99 poz. 1001 ze zm./ nie może być rozumiany jako rozszerzający stosowanie przepisów nowej ustawy do spraw, w których przed dniem wejścia jej w życie wszczęto postępowanie administracyjne w I instancji. Skoro nawet w stosunku do postępowania odwoławczego i postępowania przed sądem administracyjnym
1. Do przepisów regulujących postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zostało wprowadzone unormowanie zwalniające organizacje pożytku publicznego od opłat sądowych, o jakim mowa w art. 24 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /t.j. Dz.U. nr 96 poz. 873/. 2. W obowiązującym stanie prawnym brak jest przepisów przyznających organizacjom pożytku publicznego
Za dopuszczenie do powstania nierzetelności w dokumentacji podatkowej odpowiada sama spółka cywilna jako podatnik tego podatku i z tego względu może być na nią nałożone dodatkowe zobowiązanie podatkowe określone w art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
1. W "zwięzłym przedstawieniu stanu sprawy" uzasadnienia wyroku powinny być przedstawione fakty ustalone przez organy podatkowe i dowody w oparciu, o które fakty te zostały ustalone oraz dowody którym organy podatkowe odmówiły wiarygodności, ale także powinny być przedstawione zarzuty skargi i ustosunkowanie się do nich przez sąd. Przedstawienie stanowiska Sądu nie można zastępować ogólnikową aprobatą
W momencie przekształcenia należności pobocznej /odsetek/ w główną /wierzytelność/ Spółka - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - uzyskała przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./: wartość pieniężną odpowiadającą wysokości skapitalizowanych odsetek.
W myśl art. 22 par. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. nr 98 poz. 1070 ze zm./, to prezes sądu kieruje sądem, reprezentuje go na zewnątrz i jednocześnie pełni czynności z zakresu administracji sądowej. Ten więc organ właściwy jest do załatwienia spraw objętych ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198 ze zm./
Za kryterium kontroli aktów administracji publicznej przez sądy administracyjne należy uznać prawo materialne niesprzeczne z Konstytucją lub ustawami. Jeśli jakiś akt indywidualny nie znajduje oparcia w tak rozumianym prawie, to znaczy, że jest wydany z naruszeniem prawa materialnego. Bowiem brak normy prawa materialnego zgodnej z Konstytucją nie pozwala sędziemu na akceptację aktu indywidualnego,
Warunkiem nabycia przez Skarb Państwa lasów i gruntów leśnych na podstawie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa /Dz.U. nr 15 poz. 82/ było sporządzenie protokołu przejęcia
1. Będący adresatem wniosku o wydanie, na podstawie art. 127 ust. 8 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535/, zaświadczenia organ podatkowy obowiązany jest w ramach jego załatwienia do zbadania, czy wnioskodawca spełnia warunki określone w pkt 1-5 tegoż przepisu bez względu na to, czy wnioskodawca rozpoczyna działalność określoną w art. 126 ustawy czy
1. Wykonanie usługi reklamowej nie mogło być sztucznie rozdzielane na usługę reklamową w ścisłym tego słowa znaczeniu, polegającą na zamieszczaniu reklam towarów w gazetce oraz na podlegającą odrębnemu opodatkowaniu czynność nieodpłatnego rozprowadzania gazetki. Z gospodarczego punktu widzenia spółka wykonywała jedną usługę reklamową, która podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 z dnia
Organy podatkowe nie miały, na gruncie prawa podatkowego, podstaw do kwestionowania umów skutecznie zawartych, nawet jeśli ich celem było zmniejszenie ciężaru podatkowego. Dążenie do płacenia jak najniższych podatków nie jest prawnie zakazane; jest niejako "naturalnym" prawem każdego podatnika. Do organów podatkowych, a następnie sądu administracyjnego należy ocena na ile skutecznie /zgodnie z prawem