Jeżeli organ zaniechał dokonania obligatoryjnej czynności w postępowaniu, to nie podjął wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, jak nakazuje art. 122 ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz nie zebrał i w sposób wyczerpujący nie rozpatrzył całego materiału dowodowego, który to obowiązek nakłada art. 187

1. Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. Tym samym, więc zasadniczo oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone

W sprawie dotyczącej odpowiedzialności wspólnika spółki cywilnej za zaległości podatkowe spółki powstałe w sposób przewidziany w art. 21 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, z mocy art. 115 par. 4 tej ustawy nie ma potrzeby wydawania decyzji na spółkę cywilną. Skoro na spółce cywilnej ciążyło zobowiązanie w podatku od towarów i usług,

Wstrzymanie wykonania decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego w żadnym razie nie mogłoby oznaczać wstrzymania robót budowlanych, a co najwyżej mogłoby powodować wstrzymanie skutków procesowych takiej decyzji, które polegałyby na tym, iż decyzja ta utraciłaby cechę ostateczności. Ten zaś skutek wstrzymania decyzji o umorzeniu postępowania nie pociąga za sobą ani niebezpieczeństwa wyrządzenia

Przeprowadzenie przez sąd administracyjny, z urzędu lub na wniosek strony, dowodu uzupełniającego z dokumentu, na podstawie art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, pozostaje w związku z art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "b" tej ustawy. Ocena przeprowadzonego dowodu uzupełniającego z dokumentu, który nie był znany

1. Podstawą zarzutów kasacyjnych może być naruszenie wyłącznie takich przepisów, które stosował albo miał zastosować Sąd. 2. Nie można równocześnie zarzucać naruszenia prawa materialnego przez błędna wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. 3. Skoro w sprawie nie zakwestionowano ustaleń stanu faktycznego sprawy, jak też i brak było obiektywnych podstaw do twierdzenia, iż rzeczone przepisy materialnoprawne

Pojęcie "uregulowania należności" jest pojęciem szerszym od pojęcia "zapłaty należności", którego racjonalny ustawodawca używa również w tej samej jednostce redakcyjnej. Skoro zatem ustawodawca użył pojęcia "uregulowane" a nie "zapłacone", to uznać należy, że dopuścił różne sposoby uregulowania należności wobec sprzedawcy towaru i w konsekwencji stwierdzić trzeba, że nie zachodziła potrzeba dokonywania

Szacując przychody firmy urzędnicy kontroli skarbowej powinni wnikliwie poszukiwać dokumentów i dowodów, a dopiero w ostateczności powinni stawiać tezę, że podatnik nierzetelnie prowadzi księgi. Oszacowanie może być jedynie następstwem uznania księgi za nierzetelną, a nie przyczyną stwierdzenia tej nierzetelności.

Przekazanie podania strony do załatwienia organowi wyznaczonemu w trybie art. 26 par. 2 Kpa należy do czynności /o charakterze materialno-technicznym/, o jakiej mowa w art. 3 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, i dotyczy prawa strony wynikającego wprost z art. 65 par. 1 zd. pierwsze Kpa.

Zobowiązanie się do świadczeń okresowych należy zgodnie z art. 903 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ do essentialia negotii umowy renty. Świadczenie okresowe polega na stałym dawaniu przez czas trwania stosunku prawnego pewnej ilości pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych w określonych regularnych odstępach czasu, jednak nie składających się na pewną z

1. Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572, ze zm./ w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie, a więc przede wszystkim w kwestiach dotyczących wydawania decyzji przez organ kontroli skarbowej - na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 oraz rozpatrywania odwołania przez organy wskazane w art. 26 ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia