1. Wydatki "pośrednie", które ze swojej natury nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, ale zostały poniesione w celu uzyskania przychodów - mogą być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. W takiej sytuacji, bezpodstawne jest żądanie, by podatnik rozliczał te wydatki w czasie. 2. Środek trwały, którego podatnik nie używa w działalności gospodarczej nie może być amortyzowany

Fakt wykorzystywania przez skarżącego części pomieszczeń w adaptowanym na podstawie pozwolenia na budowę budynku na prowadzenie działalności gospodarczej nie uzasadniał zaliczania wydatków na roboty budowlane, poniesionych przed zakończeniem tworzenia środka trwałego i wpisaniem go do ewidencji środków trwałych, bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Z brzmienia art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika wprost to, że odsyła on tylko do zakresu podmiotowego odpowiedzialności osób trzecich takiego, jaki został uregulowany w ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Decyzja wydawana w trybie art. 47 ust. 1 w zw. z art. 40 ust

Zawarta w skardze kasacyjnej odmienna ocena dowodów i wyprowadzanie na jej podstawie własnych wniosków, co do stanu faktycznego, bez jednoczesnego określenia przepisów postępowania uchybionych przez Sąd i to w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, nie stanowi podstawy kasacyjnej w rozumieniu art. 174 i art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

1. W art. 134-140 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. 2002 nr 171 poz. 1399 ze zm./ wyraźnie określono podstawowe elementy postępowania dyscyplinarnego. Powoduje to, iż podstawy do wymierzenia kary, właściwość organów i podstawowe zasady postępowania dyscyplinarnego funkcjonariuszy Straży Granicznej są w zasadzie w całości uregulowane materią ustawową. Natomiast przepisy

Przesłanki nieważności czynności prawnych w wyniku sprzeczności z ustawą lub zasadami współżycia społecznego albo mających na celu obejście ustawy /art. 58 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - Dz.U. nr 16 poz. 93/ oraz przesłanki składanych dla pozoru oświadczeń woli /art. 83 Kc/ nie muszą się wzajemnie wykluczać, albowiem pojęcia obejścia prawa i pozorności są sobie znaczeniowo bliskie

Nie można, zwłaszcza z uwagi na techniczny charakter pojęcia "odliczenie" czy "obniżka", "dodatkowa obniżka" twierdzić, z uwagi na pochodny charakter "dodatkowej obniżki" od "odliczenia od dochodów" i jej niesamoistny charakter, że musi ona dzielić los odliczenia od dochodu. Wręcz przeciwnie są to dwie odrębne instytucje prawne, które przysługiwały podatnikom w dwóch różnych zakresach. Odliczenie od

Decyzja wydana na podstawie art. 208 par 1 ordynacji podatkowej jest decyzja związana - organ podatkowy zobligowany jest do umorzenia postępowania z chwilą, gdy stało się ono bezprzedmiotowe.

Postępowanie o stwierdzenie nadpłaty może toczyć się samodzielnie, tylko wówczas gdy nie toczy się postępowanie, o którym mowa w art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej zasada ta obowiązuje również przy zwrocie podatku od towarów i usług.

1. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji pracowników, dotyczące prognoz cen oraz usług serwisowych stanowią koszty ogólne działalności, a te powinny być potrącane w roku ich poniesienia. 2. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a updop kosztami uzyskania przychodów będą tylko wypłacone wynagrodzenia, których wypłacanie przewidują przepisy prawa, a wszelkie inne świadczenia na rzecz członków Rady Nadzorczej

Po wniesieniu skargi do sądu administracyjnego na decyzję ostateczną, skarżący nie może skutecznie wystąpić o stwierdzenie nieważności tej decyzji do organu nadzoru.

Z brzmienia art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika wprost to, że odsyła on tylko do zakresu podmiotowego odpowiedzialności osób trzecich takiego, jaki został uregulowany w ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Decyzja wydawana w trybie art. 47 ust. 1 w zw. z art. 40 ust