Sąd w wezwaniu do uiszczenia wpisów od wniesionych skarg powinien poinformować pełnomocnika skarżących, które skargi zostały uznane za podlegające opłacie wspólnej /art. 214 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. Łączna ilość wpisów stanowi kwotę, którą pełnomocnik musi zebrać od skarżących i nie może dopuścić do sytuacji
1. Fakt, iż osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego z zasobów gminy mieszkała uprzednio w innej miejscowości i tam nie była zameldowana, bądź jest osobą bezdomną i nigdzie nie zameldowaną, nie może niweczyć jej prawa do zamieszkiwania w wybranej miejscowości. 2. Realizując zadanie tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej, co jest zadaniem własnym
Regulacja art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 31 sierpnia 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./ nakazująca stosować do postępowania określonego w ust. 1 przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071 ze zm./ stwarza podstawy do opowiedzenia się za tym, że decyzja wydana w pierwszej instancji jest decyzją ostateczną.
Z brzmienia par. 1 rozporządzeniem z dnia 27 stycznia 1948 r. w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz.U. nr 6 poz. 43/ wynika, że odnosi się ono do gruntów dotychczas nie objętych w posiadanie na podstawie rozporządzenia Ministra Odbudowy z dnia 7 kwietnia 1946 r. w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz.U. nr 16 poz. 112/. Oznacza
Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza
Wobec tego, że skarga kasacyjna podlegała wpisowi stałemu, a wniesiona została przez pełnomocnika będącego adwokatem upoważnionym do występowania w sprawie w imieniu skarżącego, to pełnomocnik miał obowiązek opłacić skargę kasacyjną w wysokości opłaty określonej w przepisie bez wezwania. Za wypełnienie tego obowiązku nie może być uznane uiszczenie opłaty w zaniżonej kwocie. Uiszczenie opłaty stanowiącej
Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza
Wprowadzone w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ sformułowanie "może zostać przyznany zasiłek celowy" /art. 32/, "może być przyznany bezzwrotny specjalny zasiłek" /art. 31a/ wykluczają wykładnię, która przyjmuje obligatoryjność przyznania tych świadczeń.
Niezawarcie w tytule wezwania skierowanego do strony informacji o wezwaniu zarówno do uiszczenia wpisu, jak i do usunięcia braków formalnych skargi, nie stanowi okoliczności uprawdopodabniających brak winy w uchybieniu terminu.