Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów /t.j. Dz.U. 2003 nr 178 poz. 1749 ze zm./ wojewoda jest organem wyższego stopnia w stosunku do starosty przeprowadzającego postępowanie scaleniowe jako zadanie z zakresu administracji rządowej, ale nie oznacza to wcale, że będzie on również w tym przypadku organem wyższego stopnia w stosunku do wójta gminy,

Rozpoznanie sporu dotyczącego wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi składanej w trybie postępowania w sprawach przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków /Dział VII Kpa/ nie mieści się w zakresie kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Zjazd, według par. 3 pkt 12 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie /Dz.U. nr 43 poz. 430/, to część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze; zjazd nie jest skrzyżowaniem. 2. Z legalnej definicji

Nie zasługuje na akceptację pogląd Sądu pierwszej instancji, że przepis art. 246 par. 4 ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest przepisem szczególnym, który uniemożliwia zwrot uiszczonych opłat manipulacyjnych.

Aby prowadzony zakład pracy chronionej uzyskał prawo do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu kwoty podatku od towarów i usług /art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 2003 r./ musi być zawsze spełniony ustanowiony w art. 14 ust. 6 pkt 1 tej ustawy warunek wpłacenia w terminie

Odrzucenie skargi wniesionej po terminie w przypadku gdy został złożony wniosek o przywrócenie terminu, możliwe jest dopiero po prawomocnym rozpoznaniu wniosku o przywrócenie terminu.

Nieskuteczne zajęcie zabezpieczające nie przekształca się w zajęcie egzekucyjne, o który mowa w art. 154 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Pozostawienie poza rozważaniami Sądu istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności mogło mieć wpływ na wynik sprawy /art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

1. Odpowiednio stosowany przepis art. 46 par. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. nr 98 poz. 1070 ze zm./ nie może być odnoszony do sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego delegowanych do wojewódzkich sądów administracyjnych na podstawie art. 95 par. 1 w ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych

Przepis art. 9 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 214 poz. 1806/ jest przepisem szczególnym, regulującym sytuację prawną radnych wybranych w wyborach przeprowadzonych 27 października 2002 r. i stanowiącym wyłączną podstawę stwierdzenia wygaśnięcia mandatu. Wobec tego do tej grupy radnych nie ma zastosowania art.

Przepis art. 220 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczy strony działającej bez adwokata, która korzystała z pomocy adwokata lub radcy prawnego jedynie do sporządzenia skargi kasacyjnej, zgodnie z wymogiem art. 175 par. 1 powołanej wyżej ustawy. Ten artykuł nie ma natomiast zastosowania w przypadku skargi

Skoro Statut Gminy nakazuje radnemu bycie członkiem, co najmniej dwóch komisji stałych, a jednocześnie brak w nim przepisów ograniczających liczbę członków poszczególnych komisji, to Rada Miejska obowiązana jest tak ustalić skład poszczególnych komisji, aby był on zgodny również z postanowieniami Statutu.

Wydanie na podstawie art. 243 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ postanowienia o wznowieniu postępowania nie przesądza jeszcze o możliwości rozpatrywania istoty sprawy i orzekania w tym zakresie. Zgodnie z art. 243 par. 2 Ordynacji podatkowej, po wydaniu postanowienia w pierwszym rzędzie przedmiotem postępowania staje się kwestia przesłanek