Wykazanie przez podatnika w złożonej deklaracji kwoty zwrotu podatku naliczonego wyższej od należnej obligowało organy podatkowe do określenia kwoty zwrotu w prawidłowej wysokości oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego. Przy podejmowaniu tej decyzji organy podatkowe nie mogły kierować się przesłankami, takimi jak brak jasności co do treści obowiązującego prawa czy też względami ekonomicznymi

Brak wskazania w skardze kasacyjnej odpowiednich przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, a zwłaszcza art. 122, art. 187 par. 1 i art. 191 uniemożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu zbadanie czy stan faktyczny przyjęty w zaskarżonych wyrokach został ustalony prawidłowo. Sądowi nie wolno było podstawić odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej

Rozbieżność opinii rzeczoznawców majątkowych nie prowadzi do zarzutu naruszenia prawa materialnego, tylko przepisów postępowania.

Przepisy art. 4 pkt 1 i art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie zawierały szczegółowych uregulowań w zakresie zasad potwierdzania wywozu towarów poza granicę państwową Rzeczpospolitej Polskiej. Zastosowanie przez funkcjonariusza celnego jednej z zobowiązujących go procedur i potwierdzenie wywozu towarów bez

1. Za błędny należy uznać pogląd Sądu I instancji, wywiedziony z przepisu art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, że jeśliby istniała możliwość obniżenia kwoty podatku w deklaracji późniejszego miesiąca, to organy podatkowe miały również możliwość uwzględnienia wniosku podatnika. Świadczy to o niewłaściwym

Restrukturyzacją nie powinni być obejmowani przedsiębiorcy w zakresie tych należności, które powstały w wyniku działalności gospodarczej zlikwidowanej przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, ponieważ byłoby to sprzeczne z celami tej ustawy, wyrażonymi w jej art. 1 ust. 2 oraz

Bieg terminu przedawnienia określony w art. 230 par. 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeksu celnego /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ o ile jest uzależniony od wydania i doręczenia decyzji, to chodzi o decyzję w ujęciu i znaczeniu materialnym a nie procesowym.

Skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one skarżącemu w postępowaniu przed organami właściwymi w sprawie. Prawo do złożenia skargi do NSA przysługuje dopiero od wydanej w postępowaniu odwoławczym decyzji.

Jeżeli do wydania decyzji w przedmiocie zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług zbędne było składanie korekty deklaracji a wystarczało jedynie złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, to nic nie stało na przeszkodzie wydaniu takiej decyzji na podstawie samego tylko wniosku, bez brania pod uwagę korekty deklaracji. Złożenie oprócz wniosku o stwierdzenie nadpłaty także korekty deklaracji nie powinno