Na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikiem jest spółka osobowa, a nie jej wspólnicy, to do niej jako podatnika kierowane są decyzje organów podatkowych, w tym decyzje o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym wynikającym z art. 27 ust. 5 i 6 powołanej ustawy.

Obowiązek podatkowy powstał na podstawie faktur w wyniku wpłacenia zaliczek. Przez zaniedbania skarżącego ww. faktury nie zostały odebrane w terminie. Podatnik otrzymał duplikaty wyżej wymienionych faktur. Wystawienie duplikatów faktur nie może rodzić szczególnych uprawnień dla podatnika i przesuwać możliwość odliczenia podatku naliczonego od zaliczek w sytuacji gdy podatnik w dacie wpłacania zaliczek

Niedopuszczenie zainteresowanego do udziału w postępowaniu przed sądem I instancji powoduje wadliwość wyroku tego sądu.

Przepis art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, należy rozumieć nie tylko jako odnoszący się do sytuacji, gdy sędzia brał udział w postępowaniu przed niższą i wyższą instancją w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, ale i do sytuacji, gdy sędzia brał udział w wydaniu orzeczenia, a później bierze udział w wydaniu

Wniosek o uchylenie albo o zmianę zaskarżonego orzeczenia sądu I instancji jest elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej. Brak takiego wniosku nie może być usunięty pismem procesowym uzupełnieniającym skargę kasacyjną, o ile pismo zostanie złożone po upływie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Skutkiem procesowym powyższego braku jest odrzucenie skargi kasacyjnej.

Żeby skutecznie domagać się przekształcenia prawa wieczystego użytkowania we własność, wszyscy współużytkownicy musieli złożyć wnioski do 31 grudnia 2002 r. Gdy takiej jednomyślności nie było, większość, która złożyła wnioski, musiała wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie w tym zakresie. Ale w tym przypadku również obowiązywał termin do 31 grudnia 2002 r.