Celem wznowienia postępowania podatkowego jest konieczność sprawdzenia, czy któraś z wad postępowania wymieniona w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie miała wpływu na treść wydanej decyzji ostatecznej.

Uniemożliwienie skarżącemu wypowiedzenia się w ciągu 7 dni, przewidzianych w art. 200 § 1 doprowadziło do wydania wadliwej decyzji, to tym bardziej znacznie dłuższy okres, jaki upłynie między datą doręczenia mu decyzji, a datą rozpoznania sprawy przez Sąd, umożliwi mu przygotowanie wypowiedzi, wykazującej wadliwość wydanej decyzji. Pozbawienie prawa strony do bezpośredniego wypowiedzenia się co do

Nawet w wypadku braku ksiąg podatkowych - jeżeli podatnik był obowiązany do ich prowadzenia - nie jest możliwe określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli istnieją dane niezbędne do jej określenia - art. 23 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ a contrario.

W stanie prawnym obowiązującym od 1.01.1997 r. do 30.11.2002 r. grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy, podlegające podatkowi od nieruchomości, były z mocy prawa uważane za grunty związane z działalnością gospodarczą. W konsekwencji, podlegały opodatkowaniu stawkami podatkowymi określonymi w art. 5 ust. 1 pkt 6 stawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31

Stosownie do art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skargę kasacyjną można oprzeć na zarzucie naruszenia konkretnego przepisu prawa, a nie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Z treści par. 10 ust. 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie nauki zawodu /Dz.U. nr 113 poz. 988/ wynika, że ustalone wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych i przygotowania pedagogicznego powinny być spełnione już w chwili rozpoczęcia praktycznej nauki zawodu, a nie dopiero w trakcie jej trwania. Przepis ten pozostaje w ścisłym związku z treścią

Faktura VAT z dnia 28 lipca 1999 r. dokumentująca zakup samochodu, który według dowodu rejestracyjnego w dniu 2 sierpnia 1999 r. nie był własnością wystawcy faktury, nie odpowiada faktycznemu zdarzeniu gospodarczemu i nie stanowiła podstawy do pomniejszenia podatku należnego zgodnie z § 54 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych

Organy podatkowe w sposób zgodny z zasadą prawdy materialnej ustaliły, że sporne wyroby z uwagi na ich maszynowy sposób wytwarzania nie mogą być uznane za wyroby rękodzieła ludowego. Powyższe ustalenia mieszczą się w granicach zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Uniemożliwienie skarżącemu wypowiedzenia się w ciągu siedmiu dni, przewidzianych w art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ doprowadziło do wydania wadliwej decyzji, to tym bardziej znacznie dłuższy okres, jaki upłynie między datą doręczenia mu decyzji, a datą rozpoznania sprawy przez Sąd, umożliwi mu przygotowanie wypowiedzi, wykazującej

1. Nie może być tak, że w obrocie prawnym pozostaje decyzja o pozwoleniu na budowę, a organy nadzoru budowlanego w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 a następnie na podstawie decyzji wydanej w oparciu o art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ akceptują inne warunki, niż te, które były ustalone w decyzji o pozwoleniu

1. Prawnie usprawiedliwiony cel, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. 2002 nr 101 poz. 926 ze zm./ może być oparty także na przepisach prawa cywilnego. 2. Ustalenie, iż administrator danych osobowych realizuje cel prawnie usprawiedliwiony nie może przesądzać o dopuszczalności przetwarzania danych osobowych /udostępniania tych danych