Orzeczenia
Przepisy art. 36 ust. 4 pkt 3 w związku z ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 marca 1996 r., nie dają podstaw do przyjęcia, że przewidzianej w nich refundacji podlegają wydatki ze środków własnych poniesione przez gminy wyłącznie
Naczelny Sąd Administracyjny, tak jak i Sąd administracyjny pierwszej instancji jest sądem kasacyjnym, a nie reformatoryjnym. Zadaniem sądów administracyjnych jest kontrola działalności organów administracji /art. 184 Konstytucji/, a nie ich zastępowanie. Dlatego też nawet gdyby były usprawiedliwione podstawy, Sąd nie mógłby orzec, że skarżąca dokonała nadpłaty w podatku akcyzowym.
W pojęciu: "na budowę własnego (...) budynku mieszkalnego" użytym w treści art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie mieści się zakresowo pojęcie "przebudowa budynku mieszkalnego".
W ramach postępowania sądowoadministracyjnego sąd administracyjny, poza przypadkiem wymienionym w art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, nie przeprowadza postępowania dowodowego, uzupełniającego postępowanie administracyjne, a wyłącznie na podstawie przedstawionych mu przez organ w trybie art. 54 par. 2
W przypadkach wskazanych w art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odsetki za zwłokę nalicza organ podatkowy, określając ich wysokość na dzień wydania decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 i 4 oraz innych przypadkach wskazanych w ustawie; art. 28 par. 2 i art. 30 par. 1/. Przepis ten, przewidujący naliczanie
Skoro skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego składają członkowie wspólnoty mieszkaniowej samodzielnie, niereprezentowani przez zarząd wspólnoty mieszkaniowej, to uznać należy, że każdy z nich reprezentuje w sprawie swój własny interes prawny, chroniony konkretnym przepisem prawa materialnego; czego nie zmienia fakt, że cel, który chcą oni osiągnąć, skarżąc decyzję, jest dla
Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu w trybie art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, nie może służyć tamowaniu biegu postępowań w innych sprawach i opóźnianiu wydania rozstrzygnięć merytorycznych w tych sprawach.
Sam fakt zaewidencjonowania w księgach zdarzenia gospodarczego, nie wywołującego w obszarze prawa podatkowego konsekwencji prawnych, nie powinien powodować odrzucenia ksiąg za dowód w postępowaniu, nawet, jeżeli strona, pozostając w błędnym przekonaniu, uznała owo zdarzenie za wywołujące skutki podatkowoprawne.
Korzyść z pobrania nieoprocentowanej pożyczki osiąga się w chwili otrzymania świadczenia - a więc w czasie dysponowania przedmiotem świadczenia, albo mówiąc kategoriami z art. 353 par. 2 Kc w czasie, kiedy realizowała się czasowa rezygnacja z korzystania z przedmiotu pożyczki przez podmiot jej udzielający i zaniechanie żądania zwrotu jej przedmiotu co jest równoznaczne ze świadczeniem.
1. Konwencja sporządzona w Aarhus w dniu 25 czerwca 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska /Dz.U. 2003 nr 78 poz. 706/ w art. 9 ust. 4 i 5 nie wprowadziła obowiązku zwolnienia od kosztów sądowych, a wyłącznie rozważenia stworzenia odpowiedniego mechanizmu udzielania pomocy aby zlikwidować lub
Skoro świadczenie może być zgodne z art. 353 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ wynikiem zaniechania, to przez zaniechanie pobrania /umorzenie/ odsetek pożyczkobiorca uzyskuje nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości bezpłatnego korzystania z cudzego kapitału /art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych