Wobec tego, że przepis art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ wiązał się ściśle z realizacją prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, to powinien mieć zastosowanie w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania zobowiązania podatkowego, a nie w dacie dokonania korekty. W sytuacji gdy w miesiącu powstania
1. Porównanie treści poszczególnych liter w pkt 2 ust. 1 art. 51 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala na przyjęcie stanowiska, że do definiowania określonych czynności jako robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą nie jest wymagane odwoływanie się
Skoro Minister Finansów upoważnienie zawarte w art. 35 ust. 4 ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zrealizował po wejściu już w życie Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., co stwierdził sąd pierwszej instancji, to sąd ten był upoważniony z mocy przepisu art. 178 ust. 1 Konstytucji RP do odmowy zastosowania przepisu par. 18 ust. 1 pkt
Organy podatkowe winny zbadać, czy skarżący spełnia przesłanki podatnika podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Dla uwględnienia skargi o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym potrzebne jest ustalenie wystąpienia zwłoki i tego, że była nieuzasadniona.
W skardze kasacyjnej w rozpoznawanej sprawie nie postawiono zarzutu naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przepisu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, który stanowi, że Sąd uwzględniając skargę na decyzję, uchyla zaskarżoną decyzję, jeżeli stwierdzi, że przy jej wydawaniu naruszono przepisy
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie może naruszyć prawa materialnego stanowiącego o prawach i obowiązkach strony, bowiem nie posiada uprawnień do bezpośredniego orzekania w tym zakresie.
Przepis art. 285 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ stanowi, że niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania. Zakaz dalszego wznowienia dotyczy nie tylko prawomocnych orzeczeń co do meritum sprawy, ale również orzeczeń, które kończą
Przez "otrzymanie towaru", o którym mowa w art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy rozumieć pewien stan faktyczny, polegający na tym, że podatnik faktycznie dysponuje towarem choć nie musi go wykorzystywać do celów gospodarczych. Nie chodzi tu więc wyłącznie o przeniesienie posiadania w znaczeniu cywilistycznym
1. Obowiązek orzekania przez Sąd na podstawie akt sprawy, po zamknięciu rozprawy mógłby zostać naruszony np. gdyby Sąd oceniając legalność brał także pod uwagę inne okoliczności niż wyprowadzone z akt sprawy, w szczególności, te które wystąpiły po ostatecznym zakończeniu postępowania podatkowego albo gdyby wyrokował przed zamknięciem rozprawy, co uniemożliwiłoby stronom przedstawienie swojego stanowiska
Wobec tego, iż z ustaleń faktycznych wynikało, że skarżący nie prowadził sprzedaży zwolnionej od podatku, a nabywane towary i usługi służyły w części sprzedaży opodatkowanej, to miał prawo na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy
1. Jeżeli strona wniosła skargę kasacyjną i brak jest podstaw do jej odrzucenia, to kolejne pismo strony, nazwane nawet skargą kasacyjną i sporządzone przez adwokata, nie może stanowić odrębnej skargi kasacyjnej; pozostaje jedynie pismem strony, którego ocena należy do Naczelnego Sądu Administracyjnego w toku rozpoznawania skargi kasacyjnej /art. 173 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo
Skoro wydobywanie piasku z wód jest zaliczone do szczególnego korzystania z wód /art. 122 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 37 pkt 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 115 poz. 1229 ze zm./, nie można stosować do wydobywania piasku przepisów o urządzeniach wodnych, których wykonywanie jest objęte odrębną kategorią pozwoleń wodnoprawnych /art. 122 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy/.
Okoliczność, iż po złożeniu wniosku o przyznanie prawa pomocy upłynął termin do wniesienia skargi kasacyjnej nie może sama przez się stanowić przeszkody do uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, skoro skarżąca wystąpiła z tym wnioskiem z zamiarem skorzystania z przysługującego jej prawa do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku /art. 245 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o
Od obowiązku wyznaczenia stronie 7-dniowego terminu nie zwalnia organu II instancji okoliczność, że przedmiotem postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym były jedynie dowody przedstawione przez podatnika bądź w ogóle tych dowodów nie przedstawiono.