Organ rozstrzygający na podstawie art. 48 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ winien wziąć pod uwagę, ustalić i rozważyć również sytuację podatnika powstałą na skutek odmowy umorzenia części zaległości podatkowej i w wyniku postępowania dowodowego przy czynnym współudziale strony, jeżeli decyduje się na rozłożenie całości zaległości na
Z przepisu art. 243 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że prawo pomocy może być przyznane na każdym etapie postępowania i nie ogranicza prawa strony do jednokrotnego wystąpienia z wnioskiem. Złożenie ponownego wniosku może być np. spowodowane zmianą sytuacji finansowej skarżącego, która uległa znacznej
1. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w 2001 r. zachował moc w niniejszej sprawie, a wcześniej stanowił on, iż podstawę do obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot, wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego
Użyte w art. 65 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802/ wyrażenie czasownikowe "przyjmuje" określa tylko moment, który ustawodawca w art. 209 par. 2 tej ustawy uznał za "chwilę" przyjęcia zgłoszenia celnego i powstania długu celnego.
Przepisy art. 97 ust. 3, art. 99 i art. 100 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze /Dz.U. nr 27 poz. 96 ze zm./ dotyczące zwolnienia od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych nie mają zastosowania w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Odrzucenie skargi z powodu wniesienia jej z uchybieniem ustawowego terminu, w oparciu o nieprawomocne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi, należy uznać za wadliwe. Zasadny jest zatem zarzut skargi kasacyjnej, że skarżącego pozbawiono możliwości wyczerpania drogi zażaleniowej przedmiocie rozpoznania powyższego wniosku.
Art. 54 Konstytucji RP w ust. 1 reguluje wolność pozyskiwania informacji, która ma charakter szerszy w stosunku do prawa do uzyskiwania informacji, o której mowa w art. 61 Konstytucji. Nie ulega wątpliwości, iż wolność ta, szczególnie istotna w praktyce dla dysponentów środków społecznego przekazu oraz dla dziennikarzy /przedstawicieli prasy/ jest wolnością pozyskiwania informacji "na własną rękę"