Jeśli przepis art. 36a ust. 5 w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1997 nr 67 poz. 329 ze zm./ powierza sprawy powołania komisji konkursowej, a w tym także desygnowanie przedstawicieli organu prowadzącego szkołę, organowi wykonawczemu gminy /a więc stanowi inaczej/, to nie ma zastosowania domniemanie kompetencji rady gminy.

Wójt gminy jest organizatorem konkursu na kandydata na dyrektora szkoły i to on powołując komisję konkursową desygnuje do niej trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę.

1. Przewidziana w art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ kompetencja rady gminy obejmuje także nadawanie nazw niektórym ulicom niepublicznym - wewnętrznym, w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm. wyłączone byłyby, na gruncie tej ustawy takie drogi wewnętrzne, które nie

Tylko rada gminy ma uprawnienia do ustalania cen biletów komunikacji publicznej i nie może ich przekazać innym podmiotom.

Jakkolwiek w postanowieniu Wojewody użyte zostało sformułowanie "odmawiam stwierdzenia zgodności z prawem", to jednak nie ulega żadnej wątpliwości, iż Wojewoda w tym postanowieniu nie zawarł stanowiska co do zgodności z prawem przedstawionego projektu decyzji, prezentując pogląd, że art. 44 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ nie ma

Stosując wykładnię systemową i celowościową przepisu art. 304 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje decyzją o ustaleniu nowego wymiaru kary biegnącej uwzględniając nie tylko nowe stawki, ale także nowy sposób obliczania tej kary, określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 2001 r. w

Nie stanowi podstawy kasacyjnej określonej w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ zarzut naruszenia przez sąd administracyjny art. 122 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ poprzez niewłaściwe wyjaśnienie okoliczności faktycznych związanych z kwestionowanymi

1. Naruszenie przez sąd I instancji przepisów prawa materialnego może nastąpić w dwóch formach: przez błędną wykładnię /mylne rozumienie normy prawnej/, bądź przez błędną subsumcję /wadliwe uznanie, że ustalony stan faktyczny odpowiada hipotezie normy prawnej/, obie te podstawy nie mogą zachodzić jednocześnie. 2. Skarga kasacyjna, zawierająca jednocześnie zaskarżenie kilku różnych orzeczeń sądu I instancji

W świetle art. 33b ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ brak na dokumencie zapłaty daty wystawienia faktury VAT RR powoduje, że nabywca produktów rolnych traci uprawnienie do zwiększenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 19 ust. 2 i 2a tej ustawy, przez obniżenie podatku należnego wynikającego z wystawionych

Od dnia 1 stycznia 2003 r. w podatku od towarów i usług tak jak i przed tą datą do ustalenia właściwości miejscowej z uwagi na art. 17 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ miał zastosowanie art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Jednakże, ze względu na normę

1. Autor skargi kasacyjnej powinien wskazać na konkretne, naruszone przez Sąd zaskarżanym orzeczeniem przepisy prawa materialnego i procesowego. W odniesieniu do prawa materialnego winien wykazać, na czym polegała ich błędna wykładnia i niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie. Przy naruszeniu prawa procesowego należy wskazać przepisy tego prawa naruszone

Sądy administracyjne poza przypadkiem przeprowadzenia uzupełniającego dowodu z dokumentu - art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, do którego stosuje się odpowiednio przepisy Kpc, prowadzą swoje postępowanie wyłącznie na podstawie przepisów zawartych w tej ustawie. Podstawą skargi kasacyjnej z art. 174 pkt