1. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na postanowienie o zaniechaniu wydania paszportu jako na postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty przysługuje skarga do NSA. Z treści art. 261 par. 3 Kpa wynika możliwość wniesienia zażalenia w odniesieniu do zwrotu podania jako następstwa nie uiszczenia opłaty

Jeśli nabywca nie przedstawi dowodu otrzymania towaru od firmy, która dokonała mu sprzedaży tego towaru, ta zaś również nie dysponuje dowodem otrzymania towaru /poprzednia faza obrotu/, który sprzedała, a ponadto jeśli nabycie towaru przez firmę sprzedawcy udokumentowane zostało fakturą od nieistniejącego podmiotu, zaś ilość towaru i podatek naliczony wpisany do ewidencji sprzedawcy zawyżone zostały

Przepis art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej dokumentu podróży, ponieważ przepis ograniczający prawo do sądu nie może być poddany wykładni rozszerzającej.

W wyniku nowelizacji ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ przez skreślenie jej art. 24 i wprowadzenie do art. 31 ust. 2 punktu 4, dokonanej ustawą z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 95 poz. 1101/, podatnicy podatku dochodowego od osób

1. Zwrotne dopłaty według odrębnych przepisów określa art. 178 i art. 179 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./. 2. Z treści przepisu art. 178 Kh wynika, że umowa spółki może zobowiązać wspólników do dopłat w granicach cyfrowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziałów. Jeżeli umowa spółki nie przewiduje dopłaty, można

Wprowadzając ustawą z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 95 poz. 1101/, zmiany w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./, poprzez skreślenie art. 24 i wprowadzenie do art. 31 ust. 2 - punktu 4, ustawodawca pozbawił w 2000 r. podatników podatku

Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 15 lutego 1994 r. K 15/93 /OTK 1994 cz. I poz. 4/ podkreślił, że współpraca z organami represji systemu komunistycznego, nastawionymi na zwalczanie polskich ruchów niepodległościowych musi być oceniana negatywnie, kryterium wyłączenia z grona osób, którymi należą się szczególne uprawnienia, tych, którzy współpracowali z aparatem represji należy

Jakkolwiek podmioty stosunków gospodarczych mogą dowolnie i na swobodnie określonych warunkach kształtować łączące je stosunki zobowiązaniowe, to jednakże ocena ich zgodności z prawem należy do organów podatkowych, ustawodawca bowiem wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten zatem musi być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki winny

Konieczność osobistej pielęgnacji i konieczność systematycznego współdziałania w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym i edukacyjnym dotyczącym chorego dziecka jako przesłanki przyznania zasiłku stałego na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ nie muszą występować z taką samą intensywnością.

Umorzenie zaległości podatkowych, w tym i należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji osób Niepełnosprawnych, następuje w oparciu o przepis art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przepis ten przewiduje następujące przesłanki umorzenia zaległości: ważny interes podatnika lub interes publiczny. Rozstrzygnięcia w omawianym zakresie zapadają

1. Art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ nie może być utożsamiany z uściśleniem kompetencji nadzorczych regionalnych izb obrachunkowych, w szczególności przez ich ograniczenie do badania tylko tych enumeratywnie wymienionych uchwał organów jednostek samorządu terytorialnego, bowiem zakres kompetencji nadzorczych regionalnych

Art. 136 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ dotyczy zwrotu nieruchomości wywłaszczonych w każdym czasie w oparciu o przepisy wywłaszczeniowe w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Zgodnie z art. 67 par. 1 Ordynacji podatkowej umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowej czy odsetek za zwłokę może nastąpić na wniosek podatnika. Przepis ten nie przewiduje zatem żadnych działań organu z urzędu, bez wniosku podatnika, czy z przekroczeniem zakresu żądania wniosku.

1. Zobowiązanie w podatku od towarów i usług powstaje z mocy prawa. Dopiero w razie niewykonania przez podatnika ciążących na nim z mocy prawa obowiązków organ podatkowy może wydać decyzję określającą wysokość tego zobowiązania. Nie zmienia tej zasady użyty przez normodawcę w 1994 r. zapis w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U.

Brak wpisu do księgi wieczystej czy postępowanie o unieważnienie aktu notarialnego nie zwalnia z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości.

Organ odwoławczy obowiązany jest w postępowaniu wstępnym zbadać, czy odwołanie zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie. Rozpoznanie odwołania wniesionego z uchybieniem terminu, który nie został przywrócony, stanowi rażące naruszenie prawa /art. 156 pkt 2 Kpa/. Oznacza bowiem weryfikację w postępowaniu odwoławczym decyzji ostatecznej, a zatem decyzji, która korzysta z ochrony trwałości

Inspektor kontroli skarbowej nie jest władny wydać decyzji określającej wysokość straty.

Jeśli organ podatkowy uzna, że wartość przedmiotu czynności określona przez strony nie odpowiada wartości rynkowej, musi je wezwać do jej podwyższenia bądź obniżenia /w terminie nie krótszym niż 14 dni/, podając jednocześnie jej wartość według własnej wstępnej oceny. Dopiero, jeśli strony nie odpowiadają na to wezwanie, organ ma prawo do samodzielnego określenia jej wysokości z uwzględnieniem opinii

Rozpoczęcie przez inwestora robót budowlanych, na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, polegających na wylaniu ław fundamentowych, jest wprawdzie działaniem niezgodnym. z prawem, gdyż narusza przepis art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jednakże działanie takie, wyłącza możliwość wydania nakazu rozbiórki, przez organ nadzoru budowlanego

Tytułem przyznania skarżącemu uprawnień kombatanckich w 1985 r. był wyłącznie jego udział w walkach o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej w rozumieniu art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/, co uzasadnia pozbawienie go tych uprawnień przy braku zaistnienia

Unormowania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1994 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ ograniczyły kognicję organów administracji publicznej wyłącznie do orzekania o zaistnieniu bądź nie zaistnieniu przesłanek z art. 2 ust. 1 lit. "e" tego dekretu a więc w kwestii czy z uwagi na obszar majątku ziemskiego podlegał on czy też nie podlegał

Nie jest współwłasnością budynku wielomieszkaniowego w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ udział podatników we własności części wspólnych budynku wielomieszkaniowego odnoszący się do lokalu w takim budynku stanowiącego odrębną własność, nawet jeżeli konkretny lokal ma być przeznaczony na wynajem.

Z treści przepisu art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika w sposób nie budzący wątpliwości, iż dla ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 30 procent kwoty zawyżenia wystarczające jest stwierdzenie, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub