Rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej o nieruchomość należącą do majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi 'nabycia' nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości dla celów podatkowych jest data jej pierwotnego nabycia.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na jedną inwestycję, korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego na mocy odpowiedniego rozporządzenia, jednak zwrot nadpłaty kredytu jest neutralny podatkowo, nie powodując przychodu.

Przychody z najmu prywatnego działek, które nie zostały wprowadzone do majątku związanego z działalnością gospodarczą i nie były w niej wykorzystywane, mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Przeniesienie wierzytelności w ramach datio in solutum generuje przychód podatkowy odpowiadający wartości zobowiązania. Otrzymanie wierzytelności przez beneficjentów nie powoduje powstania przychodu podatkowego z uwagi na brak przysporzenia majątkowego.

Usługi treningowe świadczone przez fundację jako działalność nienastawiona na zysk są zwolnione z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Jednakże usługi podnajmu przestrzeni oraz fizjoterapii i masażu nie korzystają z tego zwolnienia, jako niewystarczająco powiązane ze sportem.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, rejestrując się jako czynny podatnik VAT i wykorzystując apartament do czynności opodatkowanych, ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu tego apartamentu, niezależnie od braku działalności gospodarczej w tradycyjnym rozumieniu.

Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i posiadała Kartę Polaka, spełniając kryteria z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Zwolnienie przychodów do kwoty 85 528 zł obowiązuje przez cztery kolejne lata podatkowe, licząc od roku zmiany rezydencji podatkowej na nieograniczoną w Polsce.

Sprzedaż nieruchomości nieformalnie związanej z działalnością spółki cywilnej nie rodzi przychodu z działalności gospodarczej, lecz z odpłatnego zbycia nieruchomości i, po upływie pięcioletniego okresu od nabycia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż udziału w niezabudowanej nieruchomości, jako część majątku prywatnego, nie stanowi działalności gospodarczej, zatem nie podlega opodatkowaniu VAT, co wyklucza stosowanie przepisów o zwolnieniach podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak formalnego tytułu prawnego uniemożliwia uznanie nieruchomości PKP za wyłączoną z komunalizacji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy komunalizacyjnej z dnia 10 maja 1990 r.

Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu z udziału w zyskach może być pobrany wyłącznie od faktycznie osiągniętego przychodu z udziału w zysku, a nie od zaliczki na poczet tego zysku, którego wysokość nie jest jeszcze znana w trakcie roku obrotowego.

Przeniesienie własności nieruchomości przez umowę dożywocia, jako odpłatne zbycie, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, z uwagi na niemożność określenia wartości rynkowej świadczenia.

Wydatki poniesione na prąd, związane z nieruchomością, nie mogą być uznane za koszty w kalkulacji wskaźnika nexus dla obliczenia dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty te nie są bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Dla nadania statusu strony w postępowaniu wznowieniowym kluczowe jest wykazanie rzeczywistych ograniczeń w zabudowie terenu na skutek planowanej inwestycji, co potwierdzone musi być przepisami ustawy Prawo budowlane.

W przypadku zgłoszenia prac mogących znacząco oddziaływać na środowisko, sprzeciw organu jest uzasadniony, gdy decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie pokrywa się w pełni z zakresem zgłoszenia.

W sprawie o wymuszenie obowiązku przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej, możliwe jest wydanie decyzji nakładającej taki obowiązek, jeśli istnieją realne techniczne możliwości wykonania przyłączenia, niezależnie od wysokości związanych z tym kosztów dla właściciela nieruchomości.

Nabycie nieruchomości komorniczej obciążonej odpadami komunalnymi wiąże się z domniemaniem posiadania odpadów i obowiązkiem ich usunięcia. Bez wykazania faktycznego innego posiadacza, nabywca ponosi odpowiedzialność za niezgodne z przepisami magazynowanie odpadów, co uzasadnia nałożenie podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska.

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, podatnik prowadzący działalność gospodarczą oraz statutową jest zobowiązany do stosowania zarówno prewspółczynnika zgodnie z art. 86 u.p.t.u., jak i ograniczenia do 50% określonego w art. 86a u.p.t.u.

Podmiot, który na etapie postępowania nadzwyczajnego nie wykaże istnienia interesu prawnego, nie jest uznawany za stronę postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej w oparciu o art. 184 P.p.s.a., jeżeli brak owego interesu potwierdzają ustalenia faktyczne organów administracyjnych.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być odmówione z uwagi na istnienie innych osób alimentacyjnie zobowiązanych, a ocena związku przyczynowego nie może opierać się na braku wcześniejszej aktywności zawodowej. NSA uchylił zaskarżone wyroki, wskazując na konieczność uwzględnienia rzeczywistego zakresu opieki oraz zgodności z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Nieudzielenie pozwolenia na budowę z uwagi na brak strefy ochronnej wymaga istnienia odpowiedniego planu zagospodarowania przestrzennego. Sąsiedztwo terenu zamkniętego nie wyklucza realizacji inwestycji, o ile nie istnieją konkretne normy zakazujące jej realizacji.

Sąd Administracyjny orzeka, iż postępowanie o zwrot nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 u.g.n. jest bezprzedmiotowe, gdy nieruchomość nie została wywłaszczona ustawą wywłaszczeniową. Skarga kasacyjna E.F. zostaje oddalona.

Uchwała Rady Miejskiej w Łodzi dotycząca ustalenia opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów była sprzeczna z art. 130a Prawa o ruchu drogowym, gdyż ustalono ją na podstawie niezgodnych z prawem przesłanek finansowych.

NSA stwierdził, że decyzja nakazująca likwidację urządzeń wodnych jest nieważna z uwagi na brak wystarczającego materiału dowodowego, uzasadniając uchylenie decyzji o likwidacji wykonanych urządzeń jako wydanej z naruszeniem prawa procesowego i materialnego.